BÖLÜM 102

ALARIC

Oda loş bir ışıkla aydınlanmıştı, başucundaki lambanın yumuşak ışığı duvarlara uzun gölgeler düşürüyordu. Onun kokusu odayı doldurmuştu—sıcak, tatlı, kendine özgü. Beni çağırıyordu, az önce öfkeyle yanan içimi yatıştırıyordu.

Yavaşça ilerledim, hareketlerim kasıtlı ve dikkatliydi, sanki...

Giriş yapın ve okumaya devam edin