BÖLÜM 117

WILLOW

Güneş batıyordu, kampüsün üzerinde uzun gölgeler oluşturuyordu ve her şey çok huzurlu hissediliyordu. Alaric ile birlikte oturuyordum, ağaca yaslanmış, bacaklarım önümde uzanmış haldeyken, omzuyla beni dürttü. Yukarı baktım ve onun eğlenceli ifadesini yakaladım.

Gülümsemesi şeytaniydi—f...

Giriş yapın ve okumaya devam edin