BÖLÜM 157

AMARA

Dudaklarıma olan dokunuşu, daha önce hiç hissetmediğim bir çaresizlikle doluydu — vahşi ya da aceleci değil, derin, sızılı, sanki bir ömür boyu beklediği bir şeyi tadıyormuş gibi.

Ellerini belime sardı, sıkı değil ama sağlam, sanki bedenimin altında bir demir atı bulmuş gibi.

Parmaklarım ...

Giriş yapın ve okumaya devam edin