BÖLÜM 169

AMARA

Gözlerimi kırptım, kaşlarım havaya kalktı.

“Sen… beni sırtında mı taşımak istiyorsun? Bir at gibi mi?”

Alaric, devasa, gece karası kurt formunda, başını yana eğdi ve bana o bakışı attı. Hiçbir şey söylemeden kibir ve yaramazlık dolu bir ifade. Altın rengi gözleri eğlenceyle parlıyordu v...

Giriş yapın ve okumaya devam edin