70 - “Söyle, Julian!”

Julian kapıyı açıyor, odaya girebileceğim kadar bir boşluk bırakıyor. Derin bir nefes alıp içeri adım atıyorum ve hemen masanın ne kadar dağınık olduğuna şaşırıyorum, özellikle de Julian gibi birinin, saçının tek bir telini bile yerinden oynatmadığını düşünürsek… Aslında, görünüşü de tamamen dağınık...