Bölüm 112

Kalp atışı düzenli ama zayıftı.

Yaşıyordu.

Arkamızda gökyüzü açılmıştı.

Rüzgar durdu.

Savaştan sonraki ilk olaydı bu...

Vadi korkusuzdu, endişesiz.

Ama umut doluydu.

Gökyüzü kaybolmuştu ama vadi hala yanık kokuyordu.

Kül, bir anı gibi şimdiki zamanda kalmıştı. Ağaçlar sallanıyordu, kökleri k...

Giriş yapın ve okumaya devam edin