BÖLÜM 168: SADECE BIRAKAMIYORUM

“Louise!” Bileğimden tutarak nefes nefese kalıyorum. “Anahtarlar. İhtiyacım var—” Boğazımdaki mide bulantısını yutkunarak bastırıyorum. “Anahtarlarına ihtiyacım var. Lütfen.”

Şaşkınlıkla kaşlarını çatıyor. “Hayatım, ne oldu?”

Başımı sallıyorum, gözyaşlarımı zor tutuyorum. Kelimeleri toparlayamıyor...

Giriş yapın ve okumaya devam edin