BÖLÜM 92: DOĞRUDAN MORGA

"Yaz," dehşetle fısıldıyorum. "Bunu nasıl söyleyebilirsin?"

Haziran burnunu çekiyor, yanaklarından süzülen gözyaşlarını silmek için elini kaldırıyor. "Eğer ben ölseydim, özgür olurdun."

"Bunu söylemeyi bırak," diye tıslıyorum, göğsüm bir maraton koşmuşum gibi inip kalkıyor.

"Belki ahırlarda bil...

Giriş yapın ve okumaya devam edin