131. EVELYN ROSE (POV)

Dudaklarımı sıkıca kapatıyorum, gözlerim öfkeyle hafifçe kısılıyor. İçimde tutmaya çalıştığım öfke zorlayıcı. Bana, sanki benden üstünmüş gibi bakıyor. Halbuki sonunda, sadece şanslı bir ailede doğmuş biri.

Gerçekten bu kadar mı yeterli, bana böyle küçümseyerek bakması için? Sanki önemsizmişim gibi?...

Giriş yapın ve okumaya devam edin