148. SEBASTİAN H. (POV)

Başım zonkluyor, göz kapaklarım titreyip ağır ağır açılıyor. Tavan dönüyor ve güneş ışığı gözlerimi acıtıyor, tekrar kapatıyorum. Sanki bu, dün geceki anıların mideme yüklenmesini durduracak ve kalan azıcık onurumu koruyacakmış gibi. Ağzım kupkuru ve pişmanlığın tadı acı, ama Charlotte'u Christophe...

Giriş yapın ve okumaya devam edin