Kural 29- Normallik bir yarış olsaydı, hepimiz farklı yönlerde koşuyor olurduk. Kaosu kucakla, zaten daha eğlenceli.

Elimi hızla Ashton’dan çekip babamın fark etmemiş olmasını umuyorum ama bu kadar şanslı olacağımızı sanmıyorum. Babamın yanına koşup kollarımı ona sarılıyorum. İş yerinde onu ziyaret ettiğimde genellikle ona sarılmam ama şu an doğru olan bu gibi geliyor. Babam kısa bir süre bana sarıldıktan sonra ko...

Giriş yapın ve okumaya devam edin