BÖLÜM 89

Dante Castelli.

Yüzümde nazik bir dokunuşla uyandım.

Bir an için rüya gördüğümü sandım.

Gözlerimi yavaşça açtım ve küçük tavşanımın bana sessizce baktığını, dudaklarında küçük bir gülümsemeyle gördüm.

Dağınık saçları yüzüne düşmüştü ve hücrenin dar penceresinden süzülen yumuşak ışık, dünyayı sad...

Giriş yapın ve okumaya devam edin