101.Komşular

Lia

Koluma dokunuyor. “Ama mutlusun, değil mi?”

Başımı kaldırıp ona bakıyorum. Şakalaşma gitmiş, yerine daha yumuşak bir ifade gelmiş.

Tereddüt ediyorum, sonra başımı sallıyorum. “Evet.”

Gülümsüyor. “O zaman önemli olan tek şey bu.”

Michael içeri giriyor, kaşlarını çatmış. “Bitti mi?”

Gabi gülümsüyo...

Giriş yapın ve okumaya devam edin