127. Doğru

Colby

Lia'nın parmakları yadigara dokunduğu anda, donup kaldı.

"Uh—" Rain'in sesi yoğun sessizliği böldü. "Ne oluyor burada?"

Hemen cevap vermedim. Onu izlemekle meşguldüm.

Göğsü inip kalkıyordu, sığ ve yavaş. Gözleri, geniş ve kırpılmadan, bizim göremediğimiz bir şeye bakıyordu. Yadigar hafifçe eli...

Giriş yapın ve okumaya devam edin