142. Kimse onu sevmiyor

Yağmur

“Evet, evet.” Elimi salladım. “Ama beni özlerdin. Kabul et.”

Jesse cevap vermedi, ki bu aslında bir çeşit zaferdi.

Lia başını yana eğip gülümseyerek sordu, “Peki, Yağmur, nasıl bir ejderha olurdun? Tahmin edeyim—gürültülü ve kontrol edilemez bir şey mi?”

“Ah, Lia.” Göğsümü tuttum. “Beni yaral...

Giriş yapın ve okumaya devam edin