Bölüm 147

Lokmamı yarıda bıraktım, ekmek ağzımdan sarkarak aç bir sincap gibi duruyordu.

Gözlerim birden açıldı. Ve işte oradaydı.

Michael. O’Hare. Kusursuz dikilmiş, kendinden emin takım elbisesiyle tüm ihtişamıyla. Gregory malikanesinin koridorunda, sanki yerin sahibiymiş gibi duruyordu. Siyah takım elbis...

Giriş yapın ve okumaya devam edin