BÖLÜM 105 — AÇIK ARTIRMA

Hazel

Kendime geldiğimde hala kafesteyim ama artık kamyonda değilim. Şimdi, kutularla, sarılmış resimlerle, heykellerle, vazolarla ve benzeri şeylerle dolu bir depoyu andıran bir odadayım.

Kendimi kırılmış hissediyorum, başım zonkluyor ve vücudumun her yeri ağrıyor. Dışarıdan bir yara veya kırık ...