Bölüm Üç yüz onbir

"Çok güzelsin, anne," dedi Harlin, annesi odasından çıkarken gülümseyerek. Irvette oğluna gülümsedi. Oğlunu görebilmek ve sesini duyabilmek hâlâ ona gerçeküstü geliyordu. Bir zamanlar, özgür olabileceğine veya oğlunun yüzünü görebileceğine dair tüm umutlarını yitirmişti.

"Teşekkür ederim, oğlum," d...

Giriş yapın ve okumaya devam edin