33: Emma (Emma)

Otel lobisinde duruyordum, ipek bluzumdaki hayali kırışıklıkları üçüncü kez düzeltiyordum. Üstümüzdeki devasa kristal avize, mermer zeminlere prizmatik ışıklar saçıyor, gece yarısı uluması kadar ince bir servet gösterisi. Annemin gümüş kolyesini ayarlarken parmaklarım hafifçe titredi, bu deniz gibi ...

Giriş yapın ve okumaya devam edin