85: Emma (Emma)

"Tanrım!" diye çığlık attı, hızla odayı geçip beni kucakladı. Eskiden bu sarılma nefesimi kesecek kadar güçlü olurdu. Şimdi ise parmaklarının baskısını elbisemin üzerinden net bir şekilde hissedebiliyordum. "Sizin adınıza çok mutluyum!"

Geri çekildi, gözleri heyecanla parlıyordu. "Ama kahvaltı için...

Giriş yapın ve okumaya devam edin