BÖLÜM 67

ARIA

Gece fazlasıyla sessizdi.

Huzurlu bir sessizlik değil, her küçük sesi belirgin kılan, pencerenin dışındaki yaprakların hışırtısı ya da uzaktaki trafik uğultusu gibi bir sessizlik.

Yatakta yarı uyanık bir halde yatıyordum, vücudum yorgunluktan ağırlaşmıştı, ama zihnim bir türlü durmuyordu...

Giriş yapın ve okumaya devam edin