Bölüm 142

Ava

Kan kokusu hâlâ havada yoğundu, inatçı bir sis gibi toprağa yapışmıştı ve kalkmak bilmiyordu. Savaş alanı sessizleşmişti, çeliklerin çarpışması ve kurtların hırlamaları hafızalarda kalmıştı, ama göğsümdeki gerginlik hala dinmemişti.

Açıklığın kenarında, rakip sürünün saldırısının yanmış kalınt...

Giriş yapın ve okumaya devam edin