145

Isabella hala merdivenlerin tepesinden ayrılmamıştı. Gözleri bir bana, bir arabaya kayıyordu. Ağzı titredi, ne sinirden ne de öfkeden. Kararsızlık. İnsanların yüzlerce soru sormak isteyip nereden başlayacaklarını bilemediklerinde yaptıkları o tuhaf titreme. Saç derisini kaşıdı, sert ve yavaşça, kalı...

Giriş yapın ve okumaya devam edin