BİR YETMİŞ BEŞ

Gün boyunca televizyona kilitlendik.

Oturma odası gerginlikle doluydu, her nefes ağırlıklı ve ağır hissediliyordu, sanki dışarıdaki dünya sonsuz bir statik gürültüye çökmüş gibiydi. Televizyon önümüzde durmaksızın titriyordu, haber sunucuları şehrin kaosunu rahatsız edici detaylarla anlatıyordu. Ek...

Giriş yapın ve okumaya devam edin