Bölüm 4

"Daniel, misafir odasında kalabilirsin!"

Emily kapıyı açtı, ardından terlikleri almak için eğildi. Eğildiği anda donakaldı.

Bu daireyi Alexander'ın haberi olmadan gizlice kiralamıştı.

İlk evlilik yıldönümlerinde, Alexander sarhoş olmuş ve ona daha önce hiç paylaşmadığı birçok şeyi açmıştı.

Çocukluğunda hiçbir zaman aile sıcaklığı yaşamadığını ve duygularını nasıl ifade edeceğini bilmediğini söylemişti.

Ebeveynlerinin hep meşgul olduğunu ve aslında onların boş malikanesinden nefret ettiğini, bunun yerine sevdiği biriyle küçük, samimi bir yer istediğini anlatmıştı.

Mevcut evlerinin soğuk siyah, beyaz ve gri renk düzeni yerine sıcak, ev gibi dekorları sevdiğini belirtmişti.

Ayıldığında Alexander yine eski soğuk haline dönmüş olsa da, Emily o geceki her kelimeyi değerli bulmuştu.

Bu 900 metrekarelik iki yatak odalı daireyi beş yıllık bir kira sözleşmesiyle kiralamış ve onu Alexander'ın tarif ettiği sıcak bir yuvaya dönüştürmüştü, doğru anı bekleyerek ona göstermek için.

Ama o anın hiç gelmeyeceğini asla hayal etmemişti.

İronik bir şekilde, şimdi sırrı onun kaçış yolu olmuştu.

Daniel içeriye baktı ve şaşkınlıkla durakladı. "Burası senin ve kocanın yeri mi? Merak etme, Emily. Başka bir yer bulurum."

Daniel, Emily'nin kocasının Alexander olduğunu bilmiyordu.

Daniel hapse girdiğinde, Emily Bellevue Üniversitesi'nde hala yüksek lisans öğrencisiydi. Kim hayal edebilirdi ki ailesi olmayan bir yetim Foster Grubu'nun CEO'sunun karısı olacaktı?

Daniel ayrılmak üzere döndü, ama Emily hızla bileğini yakaladı.

Hapisten yeni çıkmış birinin nerede kalacak parası olabilirdi ki?

"Daniel, lütfen kal. Zaten boşanma davası açıyorum, bu yüzden sorun değil. Ayrıca, sen benim gerçek kardeşim gibisin."

Emily, Dawn Çocuk Evi'ne ilk geldiğinde Daniel'in onu nasıl koruduğunu, kendisini zorbalık etmeye çalışan büyük çocukların önünde durduğunu asla unutmazdı.

Varlıklı bir çiftin sadece Daniel'i evlat edinmek istediğini, ama onun Emily'yi de yanında götürmekte ısrar ettiğini ve bu yüzden ikisinin de evde kaldığını hatırlıyordu.

Daniel olmasaydı, Emily belki de bu kadar sağlıklı ve güçlü büyüyemezdi.

Kalbinde, Daniel gerçekten onun kardeşiydi.

Konuşmasının ardından Emily ona bir çift erkek terliği uzattı.

"Otur, Daniel. Buzdolabında yiyecek ve içecek var—kendine hizmet et. Ben yatağını hazırlamaya gidiyorum."

Emily'nin uzaklaşmasını izlerken, Daniel'in dar gözleri suçlulukla doldu.

Ertesi sabah erken saatlerde, Emily ilaç araştırma enstitüsüne geldi.

Bir seçeneği olsaydı, Sophie'ye boyun eğmezdi.

Ama Dawn Çocuk Evi için başka çaresi yoktu.

Girişteki resepsiyonist, hoş, bebek gibi bir yüze sahip genç bir kadındı.

Emily'nin Sophie'yi aradığını duyunca, gülümsemesi anında kayboldu. "Dr. Laurent toplantıda. Orada bekleyin."

Emily tereddüt etti ama tartışmadı. Pencerenin yanındaki kanepeye yürüyüp oturdu.

Yapacak başka bir şeyi olmadığı için telefonunu çıkarıp iş başvurularına cevap gelip gelmediğini kontrol etti.

Alexander'dan boşanma istediğinden beri, Foster Grubu'nda devam etmesi mümkün değildi.

Hayatta her şey para gerektiriyordu—özellikle de tıbbi tedavisi. Bir işe ihtiyacı vardı.

Hava, Emily'yi nostaljik yapan hafif bir bitkisel kokuyla doluydu.

Birçok insan bu kokuyu sevmezdi, ama o bayılırdı. Tüm profesörleri Emily'nin ilaç araştırması için doğduğunu söylerdi.

Ancak, Alexander ile evlenmek için daha ileri eğitimini bırakmıştı ve hakkında hiçbir şey bilmediği hukuk alanına yönelmişti.

Neyse ki, Emily zeki bir kadındı. Üç yıl içinde hukuk lisansını almış ve hukuk alanında kendini kanıtlamıştı.

Birçok hukuk firmasına ve büyük şirkete özgeçmişini göndermişti, ancak hiçbirinden yanıt alamamıştı, tek bir cevap bile gelmemişti.

Emily hafifçe kaşlarını çattı, telefonunu bekleme moduna aldı ve kendini hala erken olduğuna, belki öğlene kadar yanıtların geleceğine ikna etti.

Zaman yavaşça geçiyordu. Emily, her yarım saatte bir resepsiyon masasına gidip Sophie'nin toplantısının ne zaman biteceğini sordu, ancak her seferinde beklemesi gerektiği söylendi.

Son sorgusunda, resepsiyonist açıkça sinirlenmişti. "Dr. Laurent'in toplantısı binlerce insanın hayatını ilgilendiriyor. İşiniz ne kadar acil olursa olsun, beklemek zorundasınız!"

Emily'nin gözlerinde bastırılmış bir öfke vardı.

Çocuk yuvası olmasa, Sophie'nin itibarını umursamazdı—kadın eleştiriyi kendi üzerine çekmişti.

Sofaya geri dönerken, Emily başının döndüğünü hissetti.

Bir ayna çıkardı ve kendine baktı.

Makyajıyla Emily'nin teni düzgün görünüyordu, ancak alnındaki ve burnunun etrafındaki ter damlaları rahatsızlığını ele veriyordu.

Derin bir nefes aldı ve ayağa kalkmaya çalıştı.

Hemen hastaneye gitmesi gerekiyordu.

Tam kapıya ulaşmışken, resepsiyonist ona seslendi. "Hey, nereye gidiyorsun?"

Emily zayıf bir sesle yanıtladı, "Kendimi iyi hissetmiyorum. Gitmem lazım."

Resepsiyonist alaycı bir şekilde güldü. "Bu kadar samimiyetsiz birini hiç görmedim! Dr. Laurent o kadar mükemmel ve saygın bir kadın ki birkaç saat bekleyemiyor musun? Dr. Laurent'in eğitimi, yeteneği veya görünüşüyle kıyaslandığında sen kimsin? Sana söylüyorum, şimdi gidersen, Dr. Laurent'i bir daha görmeyi bekleme!"

"Dr. Laurent" isminin tekrarı Emily'yi acı bir şekilde etkiledi.

Eğer akademide kalsaydı, belki şimdi kendisi de bir doktor olabilirdi.

Ancak hayat geri alınamaz.

Emily dudağını ısırdı ve tekrar sofaya döndü.

Oda bulanıklaşmaya başlamıştı. Emily bilinçli kalabilmek için dilini ısırdı.

Bir kez daha resepsiyon masasına yaklaştı, sesi zar zor duyuluyordu.

"Lütfen... bir sorabilir misiniz..."

Resepsiyonist telefonundan başını kaldırıp sabırsızca baktı. "Beklemeni söyledim! Basit talimatları anlayamıyor musun? Dr. Laurent—hey! Ne oluyor sana? Hastalık numarası işe yaramaz!"

Resepsiyonist cümlesini bitiremeden, Emily yere yığıldı.

Genç kadın panikledi.

Sophie'nin adını kullanarak Emily'yi zorbalık ediyordu, ama gerçekten kötü niyetli değildi—başkasının talimatlarını izliyordu. Emily'nin bayıldığını görünce hemen 112'yi aradı.

Tam ambulans Emily'yi götürürken, Sophie'nin ismi tekrar trend konular arasında yer aldı.

Bu kez, başlık aynı derecede patlayıcı ve kamuoyunu kışkırtmak için tasarlanmıştı:

#Roller Değişti! Yuva Yıkan Sophie Laurent, Yasal Eşin Bayılmasına Sebep Oldu!#

Eşlik eden fotoğraf, araştırma enstitüsünün zemininde yatan Emily'yi gösteriyordu, ancak yüzü hala bulanıktı.

Gönderi büyük bir yankı uyandırdı. Öfkeli kadın internet kullanıcıları, araştırma enstitüsünün resmi hesabını ve Sophie'nin profilini hakaretlerle doldurdu.

Erkek internet kullanıcıları ise Sophie'nin vücudunu asıl eşinkiyle karşılaştırarak, Alexander'ın şanslı bir adam olduğunu düşündüler.

Emily bilincini tekrar kazandığında, öğleden sonraydı.

Kusursuz bir takım elbise giymiş bir adam, hastane yatağının yanında, altın güneş ışığına batmış oturuyordu.

"Ale..."