Bölüm 52

"Öyle," dedi, ellerine bakarak. "Özellikle... gerçekten umursayan tek kişi benmişim gibi hissettiğinde." Başını kaldırdı, gözlerinde derin bir hüzün vardı. "Dimitri... o çok farklı. Çok soğuk. Kibar, evet. Ama bir duvar gibi. Çok yakışıklı, hareketsiz bir duvar." Küçük, acı bir kahkaha attı. "Bu bir...

Giriş yapın ve okumaya devam edin