İki yüz elli dört

Lojaya olan yolculuk uzun ama nefes kesiciydi. Gözlerimin görebildiği kadar uzanan yuvarlanan tepeler, batan güneşin altın rengine boyanmıştı. Uzakta tembelce otlayan antilop sürüleri ve bir iki kez, zarif ve yavaş hareket eden zürafaları gördüm, sanki bir rüyadan bir şeyi izliyormuşum gibi hissetti...

Giriş yapın ve okumaya devam edin