Üç Yüz Onbir

Ella’nın Bakış Açısı

Gece havası ağırdı, üzerime bir örtü gibi yapışıyordu, taş bankta otururken. Kollarımı sıkıca kendime sarıyordum ama göğsümdeki titremeyi durduramıyordum. Gözyaşlarım durmuyordu. Boğazım yanana ve gözlerim acıyıncaya kadar akıyorlardı. Hem boşalmış hem de taşmış gibi hissediyor...

Giriş yapın ve okumaya devam edin