BÖLÜM 102

SELENE

Dizlerimin üstüne oturdum, sesimi yumuşak ve sabit tuttum.

"Şimdi bu işi hallettiğimize göre," dedim,

"Sadece nefes alman ve biraz yemen gerekiyor. Bu gece başka bir şey istemiyoruz."

Kaseyi tekrar kaldırdım (yavaşça, tahmin edilebilir bir şekilde, ani hareketler olmadan) ve onu bir s...

Giriş yapın ve okumaya devam edin