BÖLÜM 66

SELENE

Ses, durduktan çok sonra bile kafamın arkasında yankılanıyordu.

O keskin, çatırdayan ses—kırılmaması gereken bir şeyin kırılması gibiydi.

Belki de kırılan bendim.

Oda çok sessizdi.

Kalan tek ses, düzensiz ve kırık nefes alış verişimdi.

Avuç içlerim çarşaflara yapışmıştı, parmaklarım...

Giriş yapın ve okumaya devam edin