BÖLÜM 88

DARIUS

Hâlâ tamamen kendine gelememişti, ama göz kapakları titriyordu. Ne halt ediyordum ben? Oyalanıyordum.

Şu ana kadar gitmiş olmalıydım—kayıplara karışıp, ait olduğum karanlığa çekilmeliydim.

Bunun yerine, tekrar çömeldim, o pisliğin açtığı düğmeleri yeniden ilikledim. Parmaklarım hızlı a...

Giriş yapın ve okumaya devam edin