Dünyalar Çarpıştığında.

Kıskançlık

Duvarlar nefes alıyor. Yemin ederim, alıyorlar. Soğuk hava yavaşça boynuma doğru üfleyerek cildime dokunan parmaklar gibi. Noah yanımda sessiz, aramızdaki gerilim, dar duvarlara oyulmuş rünlerden daha yüksek bir sesle yankılanıyor. Bu korku değil. Bu bilmek. Kesinlikle sarılmış bir en...

Giriş yapın ve okumaya devam edin