#Chapter 102 Koş, Koş, Koş

Helen’in Bakış Açısı

Uzun, derin bir nefes almış gibi yaptım, göğsümü tuttum, gözlerimi kapattım...

Ve hareketsiz bir yığın halinde yere düştüm.

Randy, hayatta olduğunu belli eden bir soluk aldı, yanımda yere düştü, elleri yanaklarımda ve boynumda sıcaktı. Russo da yanımıza geldi, kimse uzun bir sür...