Bölüm 4 Benden Gerçekten iğreniyorsun

Emily ona bakmadı; sakince elini geri çekti ve gözlerini Ethan'a dikti. "Ethan, seni geri kazanmaya çalıştım, ama seninle birlikte olmak için seni ilaçlamaya kadar düşmedim. Gerçeği kolayca öğrenebilirdin, ama beni suçlamayı tercih ettin."

Ethan, Emily'nin travmatik çocukluğunun onu psikolojik olarak etkilediğini ve cinselliğe karşı aşırı bir tiksinti duyduğunu gayet iyi biliyordu.

"Hiçbir zaman pes etmedim çünkü bir gün beni derinden seven Ethan'ın geri döneceğinden ve ilişkimizi yeterince zorlamadığım için beni suçlayacağından korkuyordum," dedi Emily, çantasından bir boşanma anlaşması çıkararak Ethan'ın önüne koydu. "Şimdi, denedim. Artık beni suçlamayacak. Ethan, rahat ol; seni bir daha rahatsız etmeyeceğim."

Ethan boşanma anlaşmasına göz attı, hafifçe kaşlarını çattı. Bu, dairede bıraktığı anlaşma değildi.

Emily, "Polisin masumiyetimi kanıtlamasını ve senden alenen özür dilemeni bekleyeceğim," dedi.

Emily, Ethan'a baktı, bir kalem çıkardı ve onun bakışları altında anlaşmaya adını ciddiyetle imzaladı.

İmzayı attıktan sonra kafasını kaldırdı. "Bir ay sonra mahkemede görüşürüz. Boşanacağız."

Emily gözyaşlarını tutarak Ethan'a kadeh kaldırdı. "Ethan, doğum günün kutlu olsun!"

Ona son kez doğum gününü kutladı. Bir yudumda şarabını içti ve çıkmak için döndü.

"Emily!" Hubert onun peşinden koştu.

Ethan boşanma anlaşmasını aldı, kaşları çatıldı.

Bu boşanma anlaşması gerçekten onun hazırladığı değildi. Ethan, kendi hazırladığı boşanma anlaşmasında Emily'nin hayatının geri kalanında maddi olarak güvende olmasını sağlamak için yeterli para bırakmıştı.

Yakındaki biri bağırdı, "Emily hiçbir şey almadan mı gidiyor? Ne araba, ne ev, ne hisse? Ve iki yıllık tıbbi masrafları geri ödeyecek mi? Bu gerçek mi? Belki bir planı vardır. Bahse girerim, kısa sürede Ethan'ı rahatsız etmeye geri döner!"

Ethan, Emily etrafta olduğu sürece Amy'nin onu asla gerçekten kabul etmeyeceğini düşünürdü. Her gün Emily ile olan bağlarını tamamen koparmakla meşguldü. Evlilik cüzdanı bir zincir gibi hissettiriyordu ve Emily mutluluğuna giden yolda bir engeldi. Ama şimdi, boşanma belgelerine bakarken, düşündüğü kadar mutlu değildi.

Tam o anda, Amy aradı. Ethan, ekranda onun adını gördü ve gülümsedi. Kapıyı açarken cevapladı. "Amy!"

Amy salondaydı ve Emily'yi gördü. Hızlı adımlarla yanına gidip, "Emily, ilaçlama gerçeği ortaya çıktı mı? Polisi aramalısın," dedi.

Emily Amy'ye gülümsedi. "Bana inandığın için teşekkürler. Polisi zaten aradım. Amy, sana ve Ethan'a ömür boyu mutluluklar dilerim."

Ethan inanmasa da, Amy Emily'nin samimi olup olmadığını düşünmeden ona inanmıştı.

Amy endişeyle sordu, "Ethan hafızasını geri kazandı mı?"

Emily başını salladı. "Bilmiyorum. Ona boşanma belgelerini verdim. Bırakıyorum."

Amy cevap veremeden, Ethan aniden ortaya çıktı ve Amy'yi yanına çekti.

Ethan, onların konuşmasını istemiyordu; Emily'nin ilaçlama olayını gündeme getirmesinden korkuyordu.

Ethan kolunu Amy'nin beline doladı ve özel bir odaya doğru yöneldi. "Amy, önce içeri gidelim!"

Amy bir adım geri çekildi ve gülümsedi. "Ethan, yapmam gereken bir şey var. Sana katılamam. Doğum günün kutlu olsun!"

Ethan nazikçe bileğini tutarak, kaşlarını çattı ve yumuşak bir şekilde rica etti, "Amy, yarına kadar bekleyemez mi? Bu benim doğum günüm. Lütfen benimle kal."

Emily'nin artık gereksiz olduğunu gören Amy, ona baktı ve sonra Ethan'a döndü. "Üzgünüm, Ethan, gerçekten yapmam gereken bir şey var. Tekrar söylüyorum; hafızanı geri kazandığında, hala aynı hissediyorsan, o zaman tamamen seninle olacağım! Sonradan pişman olmanı ve beni suçlamanı istemiyorum."

Bunu duyunca Ethan sinirlendi. Kaşlarını çattı ve sordu, "Emily sana ne saçmalıklar söyledi?"

Ethan'ın alnındaki damarlar şişti. Amy konuşamadan önce, ileri adım atarak Emily'yi yakaladı ve onu sendeletti. Sonra onu sertçe itti. "Emily! Amy'ye ne söyledin? Beni iğrendiriyorsun!"

"Emily!" Amy bağırdı.

Bu sert itişle, Emily hazırlıksız yakalandı ve kulübün lobisindeki mermer sütuna çarptı. Yere yığıldı, alnından kan akıyordu.