章節 72
蕭燁聽得之晏言語,就把招募家丁和安置年關的貨物之事全部都交給了他,在家裡休養了幾日身體便是逐漸好轉了起來。
次日,前頭夜裡起了一夜的風,連著那樹上最後一些殘葉都被捲落在地上,之晏裹著厚厚的毛皮大氅,不輕不重的呼吸,在空氣中哈出一片白霧。
狗蛋兒在後頭跟著他跑得歡快,連連問道:「花亦哥哥,我們這是去哪裡啊?」
之晏猛地頓住腳步引得狗蛋兒在他身後一撞,踉蹌幾下,差點跌倒。
回過頭來一本正經地用手抓住了狗蛋兒的雙肩,囑咐道:「帶你去個好地方,回去了你可不准瞎說,聽到沒!」
之晏的威懾沒有半分效果,狗蛋兒搭拉著臉愛理不理他的樣子,之晏心裡暗嘆倒霉,怎麼帶的這麼個糊塗蛋出來。
「行吧行吧,你...
登入並繼續閱讀

章節
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6

7. 章節 7

8. 章節 8

9. 章節 9

10. 章節 10

11. 章節 11

12. 章節 12

13. 章節 13

14. 章節 14

15. 章節 15

16. 章節 16

17. 章節 17

18. 章節 18

19. 章節 19

20. 章節 20

21. 章節 21

22. 章節 22

23. 章節 23

24. 章節 24

25. 章節 25

26. 章節 26

27. 章節 27

28. 章節 28

29. 章節 29

30. 章節 30

31. 章節 31

32. 章節 32

33. 章節 33

34. 章節 34

35. 章節 35

36. 章節 36

37. 章節 37

38. 章節 38

39. 章節 39

40. 章節 40

41. 章節 41

42. 章節 42

43. 章節 43

44. 章節 44

45. 章節 45

46. 章節 46

47. 章節 47

48. 章節 48

49. 章節 49

50. 章節 50

51. 章節 51

52. 章節 52

53. 章節 53

54. 章節 54

55. 章節 55

56. 章節 56

57. 章節 57

58. 章節 58

59. 章節 59

60. 章節 60

61. 章節 61

62. 章節 62

63. 章節 63

64. 章節 64

65. 章節 65

66. 章節 66

67. 章節 67

68. 章節 68

69. 章節 69

70. 章節 70

71. 章節 71

72. 章節 72

73. 章節 73

74. 章節 74

75. 章節 75

76. 章節 76

77. 章節 77

78. 章節 78

79. 章節 79

80. 章節 80

81. 章節 81

82. 章節 82

83. 章節 83

84. 章節 84

85. 章節 85

86. 章節 86

87. 章節 87

88. 章節 88

89. 章節 89

90. 章節 90

91. 章節 91

92. 章節 92

93. 章節 93

94. 章節 94

95. 章節 95

96. 章節 96

97. 章節 97

98. 章節 98

99. 章節 99

100. 章節 100

101. 章節 101

102. 章節 102

103. 章節 103

104. 章節 104

105. 章節 105

106. 章節 106

107. 章節 107

108. 章節 108

109. 章節 109

110. 章節 110

111. 章節 111

112. 章節 112

113. 章節 113

114. 章節 114

115. 章節 115

116. 章節 116

117. 章節 117

118. 章節 118

119. 章節 119

120. 章節 120

121. 章節 121

122. 章節 122

123. 章節 123

124. 章節 124

125. 章節 125

126. 章節 126

127. 章節 127

128. 章節 128

129. 章節 129

130. 章節 130

131. 章節 131

132. 章節 132

133. 章節 133

134. 章節 134

135. 章節 135

136. 章節 136

137. 章節 137

138. 章節 138

139. 章節 139

140. 章節 140

141. 章節 141

142. 章節 142

143. 章節 143

144. 章節 144

145. 章節 145

146. 章節 146

147. 章節 147


縮小

放大