บท 54

ยิ้มแล้วไม่พูดอะไร รอจนกระทั่งอาหารมาครบ ก็เริ่มกินทันที และกินอย่างตะกละตะกลาม!!

เย่หนานบอกว่าฉันไม่จำเป็นต้องทำตัวสุภาพต่อหน้าหลี่ซิวจื้อ เพราะชีวิตเราแตกต่างกัน ต่อให้แกล้งทำยังไงก็ไม่มีทางเหมือนได้

ฉันกินไปพลางดูเวลาไป พอถึงเวลาที่เย่หนานบอก มีวัยรุ่นห้าหกคนเดินเข้ามาในร้านอาหาร พวกนี้ถูกจัดเต...