

A Trace of Murder (A Keri Locke Mystery--Book #2)
Blake Pierce · Tapos na · 65.5k mga salita
Panimula
Kabanata 1
CHAPTER ONE
The long hallway was dark. Even with her flashlight on, Keri had trouble seeing more than about ten feet in front of her. She ignored the pit of fear in her stomach and pressed on. With one hand holding the light and the other grasping her gun, she inched forward. Finally she made it to the basement door. Every part of her told her she’d finally found the place. This was where her little Evie was being held.
Keri pushed open the door and stepped onto the first creaky wooden step. The darkness here was even more overwhelming than in the hall. As she slowly made her way down the stairs, it occurred to her how odd it was to find a home with a basement in Southern California. This was the first one she’d ever encountered. Then she heard something.
It sounded like a child crying—a little girl, maybe eight. Keri called out to her and a voice called back.
“Mommy!”
“Don’t worry, Evie, Mommy’s here!” Keri shouted back as she hurried down the stairs. Even as she did, something was eating at her, telling her this wasn’t quite right.
It wasn’t until her toe snagged on a step and she lost her balance, falling forward into nothingness, that she realized what had been bothering her. Evie had been missing for five years. How could she still sound the same?
But it was too late to do anything about that now as she hurtled through the air toward the floor. She girded herself for the impact. But it didn’t come. To her horror, she realized she was falling down a seemingly endless pit, the air getting colder, nonstop wailing all around her. She had failed her daughter once again.
Keri woke with a start, sitting bolt upright in her car. It took a moment for her to realize what was happening. She wasn’t in an endless pit. She wasn’t in a creepy basement. She was in her battered Toyota Prius in the police station parking lot, where she had fallen asleep while eating her lunch.
The cold she’d felt was from the open window. The wailing was actually the siren of a police car leaving the lot on a call. She was drenched in sweat and her heart was beating fast. But none of it was real. It was just another horrible, hope-crushing nightmare. Her daughter, Evelyn, was still missing.
Keri shook the cobwebs from her head, took a swig from her water bottle, got out, and headed back inside the station, reminding herself she was no longer just a mom: she was also a Missing Persons detective for the LAPD.
Her multiple injuries forced her to move gingerly. She was still only two weeks removed from her brutal encounter with a violent child abductor. Pachanga, at least, had gotten what he’d deserved after Keri rescued the senator’s daughter. Thinking of it made the sharp pains she still felt all over her body more tolerable.
The doctors had only let her take off the soft-sided face protector a few days ago, after determining her fractured eye socket was healing well enough. Her arm was still in a sling from Pachanga breaking her collarbone. She’d been told she could remove it in another week but was considering dumping it early because it was so annoying. There was nothing to be done about her cracked ribs other than wear protective padding. That bothered her, too, as it made her look about ten pounds heavier than her usual 130 fighting weight. Keri wasn’t a vain woman. But at thirty-five, she liked that she could still turn heads. With the pads bulging against her blouse at the waist and riding above her work slacks, she doubted she was doing much of that.
Because of the time off she’d been given to recover, her brown eyes weren’t as bloodshot with exhaustion as usual and her dirty blonde hair, tied back in a simple ponytail, had actually been shampooed. But the fractured orbital bone had left the side of her face with a big yellow bruise which was only now starting to fade, and the sling didn’t add to her appeal. This probably wasn’t the ideal time to go on any first dates.
The thought of dating reminded her of Ray. Her partner for the last year and friend for six before that was still recovering in the hospital from having been shot in the stomach by Pachanga. Luckily, he was doing well enough that he’d recently been moved from the local hospital near the shooting to Cedars-Sinai Medical Center in Beverly Hills. That was only a twenty-minute drive from the station, so Keri could visit him often.
Yet at no point during those visits had either of them addressed the growing romantic tension she knew they were both feeling.
Keri took a deep breath before making the familiar but nerve-wracking walk through the station bullpen. It felt like her first day back. She could still feel eyes on her. Every time she walked past her co-workers, she sensed their furtive, darting looks and wondered what they were thinking.
Did they all still just consider her a rule-breaking loose cannon? Had she gotten any grudging respect for taking down a child-abducting killer? How long would being the only female detective in the squad make her feel like a permanent outsider?
As she walked past them all in the hustle and bustle of the station and eased herself into her desk chair, Keri tried to control the pit of resentment rising in her chest and just focus on the work. At least the place was packed and as chaotic as ever, and in that reassuring way, nothing had changed. The station was crowded with civilians filing complaints, perps being booked, and detectives on the phones, following up on leads.
Keri had been limited to desk duty since her return. And her desk was full. Ever since she got back, she’d been awash in a sea of paperwork. There were dozens of arrest reports to review, search warrants to procure, witness statements to evaluate, and evidence reports to examine.
She suspected that because she wasn’t allowed to go out on cases yet, all her colleagues were pushing their busy work on her. Luckily, she was supposed to be allowed to return to the field tomorrow. And the secret truth was that she didn’t mind being office-bound for one reason: Pachanga’s files.
When the cops searched his house after the incident, they’d found a laptop. Keri and Detective Kevin Edgerton, the precinct’s resident tech guru, had cracked Pachanga’s password, managing to open his files. Her hope was that the files would lead to discovery of multiple missing children, maybe even her own daughter.
Unfortunately, what had seemed at first like the mother lode of information on multiple abductions had proven difficult to access. Edgerton had explained that the encrypted files could only be opened with the proper code-breaking cipher, which they didn’t have. Keri had spent the last week learning everything she could about Pachanga in the hopes of cracking the code. But so far, she’d come up empty.
As she sat there reviewing files, Keri’s thoughts returned to something that had been eating at her since she’d resumed work. When Pachanga kidnapped Senator Stafford Penn’s daughter, Ashley, he’d done it at the behest of the senator’s brother, Payton. The two men had been in communication on the dark web for months.
Keri couldn’t help but wonder how a senator’s brother had managed to get in touch with a professional abductor. It wasn’t like they traveled in the same circles. But they did have one thing in common. Both men were represented by a lawyer named Jackson Cave.
Cave’s office was high atop a downtown skyscraper, but many of his clients were far more earthbound. In addition to his corporate work, Cave had a long history of representing rapists, kidnappers, and pedophiles. If Keri was being generous, she suspected it was simply because he knew he could gouge such unpleasant clients. But part of her thought he actually got off on it. Either way, she despised him.
If Jackson Cave had put Payton Penn and Alan Pachanga in touch, it stood to reason that he also knew how to access all their encrypted files. Keri was sure that somewhere in that fancy high-rise office of his was the cipher she needed to break the code and discover details on all those missing children, maybe even her own. She resolved that one way or another, legally or not, she was getting into that office.
As she started to think how that might be accomplished, Keri noticed a twenty-something female uniformed officer walking slowly in her direction. She waved her over.
“What’s your name again?” Keri asked, uncertain if she should already know.
“Officer Jamie Castillo,” the young, dark-haired officer answered. “I only just got out of the academy. I was reassigned here the week you were in the hospital. I was originally at West LA Division.”
“So I shouldn’t feel too bad for not knowing who you are?”
“No, Detective Locke,” Castillo said firmly.
Keri was impressed. The gal had confidence and a sharpness in her dark eyes that suggested keen intelligence. She also looked like she could take care of herself. Easily five foot eight, she had a sinewy, athletic frame that suggested tussling would be unwise.
“Good. What can I do for you?” Keri asked, trying not to sound intimidating. There weren’t a lot of female cops in Pacific Division and Keri didn’t want to scare any of them off.
“I’ve been covering the station’s tip line for the last few weeks. As you might suspect, a ton of them were related to your run-in with Alan Pachanga and the statement you made afterward about trying to find your daughter.”
Keri nodded, remembering. After she’d rescued Ashley, the department held a big press conference to celebrate the happy outcome.
Still in her wheelchair, Keri had praised Ashley and her family before co-opting the conference to mention Evie. She’d held up her picture and begged the public to offer any information that might help in her search. Her immediate supervisor, Lieutenant Cole Hillman, had been so pissed at her for using a department victory as a tool in her personal crusade that Keri thought he would have fired her on the spot if he could have. But since she was a wheelchair-bound, teenage-rescuing hero, he couldn’t.
Even when she was stuck in the hospital, Keri had heard through the grapevine that he was annoyed when the department started getting inundated with hundreds of calls daily.
“I’m sorry you got stuck with that assignment,” Keri said. “I guess I just wanted to make the most of the opportunity and didn’t think about who would have to deal with the fallout. I assume all the calls were dead ends?”
Jamie Castillo hesitated, as if wondering whether she was making the right decision. Keri could see the wheels turning in the younger woman’s head. She watched her calculating the right move and couldn’t help but like her. It felt like she was watching a younger version of herself.
“Well,” Castillo finally said, “most were easily dismissed as being from unstable people or simply pranks. But we got one call this morning that was somehow different. It had a straightforwardness that made me take it more seriously.”
Almost immediately, Keri’s mouth went dry and she felt her heart start to race.
Keep cool. It’s probably nothing. Don’t overreact.
“Can I hear it?” she asked more calmly than she’d thought possible.
“I’ve already forwarded it to you,” Castillo said.
Keri looked at her phone and saw the blinking light indicating she had a voicemail. Trying not to look desperate, she slowly picked up the receiver and checked it.
The voice on the message was raspy, almost metallic sounding and hard to understand, made even more difficult by a banging noise in the background.
“I saw you on TV talking about your girl,” it said. “I want to help. There’s an abandoned warehouse in Palms, across from the Piedmont Generating Station. Check it out.”
That was all there was to it—just a gravelly male voice offering a vague tip. So why were her fingertips tingling with adrenaline? Why was she having trouble swallowing? Why did her thoughts suddenly flash on potential images of what Evie might look like now?
Perhaps it was because the call had none of the earmarks of the standard hoax calls. It didn’t try to draw attention to itself, which was what clearly got Castillo’s attention. And that same element—its straightforward blandness—was the quality currently making beads of sweat trickle down Keri’s back.
Castillo was watching her expectantly.
“You think it’s legit?” she asked.
“Hard to tell,” Keri answered evenly, despite her elevated heart rate, as she punched the generating station into Google Maps. “We’ll check where the call originated from later and have tech try to scrub the message to see what else can be gleaned from the voice and background noise. But I doubt they’d be able to determine much. Whoever made this call was careful.”
“That’s what I thought too,” Castillo agreed. “No name given, clear attempt to mask the voice, distracting noise in the background. It just felt…different from the others.”
Keri was only half-listening as she looked at the map on her screen. The generating station was located on National Boulevard, just south of the 10 Freeway. Checking satellite imagery, she verified that there was a warehouse across the street. Whether it was abandoned, she didn’t know.
But I’m about to find out.
She looked at Castillo and felt a rush of gratitude toward her—and also something she hadn’t felt in a very long time for a fellow officer: admiration. She had a good feeling about her, and was glad she was here.
“Good work, Castillo,” she said belatedly to the young officer, who was also staring at the screen. “So good that I think I better go check it out.”
“You need company?” Castillo asked hopefully as Keri stood and gathered her things to head out for the warehouse.
But before she could answer, Hillman poked his head out of his office and yelled across the bullpen to her.
“Locke, I need you in my office now.” He glared at her. “We’ve got a new case.”
Huling Mga Kabanata
#37 Chapter 37
Huling Na-update: 3/3/2025#36 Chapter 36
Huling Na-update: 3/3/2025#35 Chapter 35
Huling Na-update: 3/3/2025#34 Chapter 34
Huling Na-update: 3/3/2025#33 Chapter 33
Huling Na-update: 3/3/2025#32 Chapter 32
Huling Na-update: 3/3/2025#31 Chapter 31
Huling Na-update: 3/3/2025#30 Chapter 30
Huling Na-update: 3/3/2025#29 Chapter 29
Huling Na-update: 3/3/2025#28 Chapter 28
Huling Na-update: 3/3/2025
Maaaring Magustuhan Mo 😍
Ang Kanyang Munting Bulaklak
“Nakatakas ka sa akin minsan, Flora,” sabi niya. “Hindi na mauulit. Akin ka.”
Hinigpitan niya ang hawak sa aking leeg. “Sabihin mo.”
“Akin ako,” hirap kong sabi. Palagi naman akong sa kanya.
Si Flora at Felix, biglang nagkahiwalay at muling nagkita sa kakaibang pagkakataon. Hindi niya alam kung ano ang nangyari. May mga lihim siyang itinatago, at mga pangakong kailangang tuparin.
Ngunit nagbabago na ang mga bagay. Paparating na ang pagtataksil.
Nabigo siyang protektahan siya noon. Hindi na niya hahayaang mangyari ulit iyon.
(Ang seryeng "His Little Flower" ay binubuo ng dalawang kwento, sana magustuhan ninyo.)
Ang Aking Dating Asawa ay Isang Mahiwagang Boss
Sabi niya, "Bumalik na siya. Magdiborsyo na tayo. Kunin mo na ang gusto mo."
Pagkatapos ng dalawang taon ng kasal, hindi na maikakaila ni Daphne Murphy ang katotohanan na hindi na siya mahal ni Charles, at malinaw na kapag ang nakaraang relasyon ay nagdudulot ng emosyonal na sakit, apektado ang kasalukuyang relasyon.
Hindi nakipagtalo si Daphne, pinili niyang pagpalain ang mag-asawa at inilatag ang kanyang mga kondisyon.
"Gusto ko ang pinakamahal mong limited-edition na sports car."
"Sige."
"Isang villa sa labas ng siyudad."
"Okay."
"Hatiin natin ang bilyon-bilyong dolyar na kinita natin sa loob ng dalawang taon ng kasal."
"?"
Ina-update ang libro ng isang kabanata kada linggo.
Lihim na Pagtataksil: Nahulog ang Aking Asawa sa Aking Ama
Maaga pa lang ay pumanaw na ang aking ina, at ang aking mabait at matatag na ama ang siyang nag-aalaga sa aking mga anak sa bahay. Maraming beses ko nang sinubukan ang iba't ibang remedyo upang maibalik ang normal na erectile function, ngunit lahat ay walang bisa. Isang araw, habang nagba-browse sa internet, aksidente kong nahanap ang isang adult na literatura tungkol sa isang biyenan at manugang, na agad na nagbigay sa akin ng kakaibang kasiyahan at pagnanasa.
Habang nakahiga sa tabi ng aking mahimbing na natutulog na asawa, sinimulan kong ilagay ang kanyang imahe sa karakter ng manugang sa kwento, na nagbigay sa akin ng matinding pagnanasa. Natuklasan ko pa na ang pag-iisip na kasama ng aking ama ang aking asawa habang nagpapaligaya sa sarili ay mas kasiya-siya kaysa sa pagiging intimate sa kanya. Napagtanto kong aksidenteng nabuksan ko ang kahon ni Pandora, at alam kong wala nang balikan mula sa bagong tuklas na ito at hindi mapigilang kasiyahan...
Nahulog sa Kaibigan ni Daddy
"Sakyan mo ako, Angel." Utos niya, hinihingal, ginagabayan ang aking balakang.
"Ipasok mo sa akin, please..." Pakiusap ko, kinakagat ang kanyang balikat, sinusubukang kontrolin ang masarap na sensasyong bumabalot sa aking katawan na mas matindi pa kaysa sa anumang orgasm na naranasan ko mag-isa. Kinikiskis lang niya ang kanyang ari sa akin, at ang sensasyon ay mas maganda kaysa sa anumang nagawa ko sa sarili ko.
"Tumahimik ka." Sabi niya nang paos, mas idiniin pa ang kanyang mga daliri sa aking balakang, ginagabayan ang paraan ng pagsakay ko sa kanyang kandungan nang mabilis, dumudulas ang aking basang lagusan at nagiging sanhi ng pagkiskis ng aking tinggil sa kanyang matigas na ari.
"Hah, Julian..." Ang pangalan niya ay lumabas kasabay ng isang malakas na ungol, at iniangat niya ang aking balakang nang may matinding kadalian at ibinaba ulit, na nagdulot ng tunog na nagpatigil sa akin. Ramdam ko kung paano ang dulo ng kanyang ari ay mapanganib na tumama sa aking lagusan...
Nagpasya si Angelee na palayain ang sarili at gawin ang anumang gusto niya, kabilang na ang pagkawala ng kanyang pagkabirhen matapos mahuli ang kanyang nobyo ng apat na taon na natutulog kasama ang kanyang matalik na kaibigan sa kanyang apartment. Pero sino pa ba ang pinakamagandang pagpipilian, kundi ang matalik na kaibigan ng kanyang ama, isang matagumpay na lalaki at isang kilalang binata?
Sanay si Julian sa mga fling at one-night stand. Higit pa roon, hindi pa siya kailanman naging committed sa kahit sino, o nakuha ang kanyang puso. At iyon ang magpapasok sa kanya bilang pinakamahusay na kandidato... kung handa siyang tanggapin ang kahilingan ni Angelee. Gayunpaman, determinado siyang kumbinsihin siya, kahit na nangangahulugan ito ng pang-aakit sa kanya at pagkalito sa kanyang isipan. ... "Angelee?" Tumingin siya sa akin nang may pagkalito, marahil ang aking ekspresyon ay naguguluhan. Ngunit binuksan ko lang ang aking mga labi, dahan-dahang sinasabi, "Julian, gusto kong kantutin mo ako."
Rating: 18+
MATAMIS NA TUKSO: EROTIKA
PANGUNAHING KWENTO
Labing-walong taong gulang na si Marilyn Muriel ay nagulat isang magandang tag-init nang ipakilala ng kanyang ina ang isang napakagwapong binata bilang kanyang bagong asawa. Isang hindi maipaliwanag na koneksyon ang nabuo agad sa pagitan nila ng lalaking ito na parang isang diyos ng mga Griyego habang palihim siyang nagpapadala ng iba't ibang hindi kanais-nais na senyales sa kanya. Hindi nagtagal, natagpuan ni Marilyn ang sarili sa iba't ibang hindi mapigilang sekswal na pakikipagsapalaran kasama ang kaakit-akit at mapanuksong lalaking ito sa kawalan ng kanyang ina. Ano kaya ang magiging kapalaran o resulta ng ganitong gawain at malalaman kaya ng kanyang ina ang kasalanang nagaganap sa ilalim ng kanyang ilong?
Perpektong Bastardo
"Putang ina mo rin, hayop ka!" sagot ko, pilit na kumakawala.
"Sabihin mo!" umungol siya, gamit ang isang kamay para hawakan ang aking baba.
"Akala mo ba pokpok ako?"
"Kaya hindi mo siya kinantot?"
"Putang ina mo!"
"Mabuti. Iyan lang ang kailangan kong marinig," sabi niya, itinaas ang aking itim na pang-itaas gamit ang isang kamay, inilantad ang aking mga suso at nagdulot ng bugso ng adrenaline sa aking katawan.
"Anong ginagawa mo?" hingal ko habang nakatitig siya sa aking mga suso na may ngiting tagumpay.
Dumaan ang kanyang daliri sa isa sa mga marka na iniwan niya sa ilalim ng isa sa aking mga utong.
Ang hayop na ito, pinagmamasdan pa ang mga marka na iniwan niya sa akin?
"Ibalot mo ang mga binti mo sa akin," utos niya.
Yumuko siya ng sapat para isubo ang aking suso, sinisipsip ng mariin ang isang utong. Kinagat ko ang aking ibabang labi para pigilan ang isang ungol habang kinagat niya ito, dahilan para iarko ko ang aking dibdib patungo sa kanya.
"Pakakawalan ko ang mga kamay mo; huwag na huwag kang susubok na pigilan ako."
Hayop, mayabang, at lubos na hindi mapigilan, ang eksaktong uri ng lalaki na ipinangako ni Ellie na hindi na niya muling papatulan. Pero nang bumalik ang kapatid ng kanyang kaibigan sa lungsod, natagpuan niya ang sarili na mapanganib na malapit sa pagsuko sa kanyang pinakamalalalim na pagnanasa.
Nakakainis, matalino, mainit, lubos na baliw, at pinapaligaya rin niya si Ethan Morgan.
Ang nagsimula bilang isang simpleng laro ay ngayon nagpapahirap sa kanya. Hindi niya maalis sa isip si Ellie, pero hindi na niya papayagan ang sinuman na makapasok muli sa kanyang puso.
Kahit na pareho silang lumalaban ng buong lakas laban sa nag-aalab na atraksyon na ito, magagawa kaya nilang pigilan ang kanilang mga sarili?
Apat o Patay
"Oo."
"Pasensya na, pero hindi na siya umabot." Sabi ng doktor habang nagbibigay ng simpatikong tingin sa akin.
"Sa-salamat." Sabi ko nang nanginginig ang hininga.
Patay na ang aking ama, at ang taong pumatay sa kanya ay nakatayo mismo sa tabi ko sa mga sandaling ito. Siyempre, wala akong magagawa kundi itago ito dahil baka ituring akong kasabwat sa pag-alam ng nangyari at walang ginawa. Ako'y labing-walo at maaaring makulong kung lumabas ang katotohanan.
Hindi pa matagal na panahon ang nakalipas, sinusubukan ko lang tapusin ang huling taon ko sa high school at makaalis sa bayang ito, pero ngayon wala akong ideya kung ano ang gagawin ko. Halos malaya na ako, at ngayon, maswerte na akong makaraos ng isang araw nang hindi tuluyang gumuho ang buhay ko.
"Kasama ka na namin, ngayon at magpakailanman." Ang mainit niyang hininga ay bumulong sa aking tainga na nagdulot ng panginginig sa aking gulugod.
Hawak na nila ako sa mahigpit na pagkakahawak at nakasalalay ang buhay ko sa kanila. Paano umabot sa ganitong punto, mahirap sabihin, pero narito ako...isang ulila...na may dugo sa aking mga kamay...literal.
Impiyerno sa lupa ang tanging paraan para ilarawan ang buhay na aking naranasan.
Ang bawat bahagi ng aking kaluluwa ay hinuhubaran araw-araw hindi lamang ng aking ama kundi ng apat na lalaki na tinatawag na The Dark Angels at ng kanilang mga tagasunod.
Tatlong taon ng pahirap ang kaya kong tiisin at walang kakampi, alam ko na kung ano ang dapat kong gawin...kailangan kong makaalis sa tanging paraan na alam ko, ang kamatayan ay nangangahulugang kapayapaan pero hindi kailanman ganoon kadali, lalo na kapag ang mismong mga lalaking nagtulak sa akin sa bingit ay ang mga nagligtas ng aking buhay.
Binigyan nila ako ng isang bagay na hindi ko akalaing posible...paghihiganti na inihain ng patay. Nilikha nila ang isang halimaw at handa na akong sunugin ang mundo.
Mature content! May mga banggit ng droga, karahasan, pagpapakamatay. 18+ ang inirerekomenda. Reverse Harem, bully-to-lover.
Ang Obsesyon ng Bully
"Hindi... Hindi ako sa'yo," nauutal kong sabi.
Lalong dumilim ang tingin niya sa sinabi ko.
"Subukan mong ulitin 'yan," sabi niya habang lumalapit nang may pagbabanta.
Binuksan ko ang bibig ko pero walang lumabas na salita, at sa susunod na sandali, nakadikit na ako sa pagitan niya at ng pader.
Nanginginig ang katawan ko sa kanyang mapang-aping tingin.
"Iyo ka sa akin... Ang katawan mo... Ang kaluluwa mo... Masisiyahan akong markahan ka muli... at muli," bulong niya, habang bahagyang kumakagat ang kanyang mga ngipin sa leeg ko.
Paano ako napunta sa ganitong sitwasyon, wala na bang paraan para makaalis?
Nabasag na niya ako... Kinuha na niya ang pagkabirhen ko... Ano pa ba ang gusto niya sa akin?
Si Graciela Evans ay isang karaniwang nerd na nagsusumikap sa high school, ang tanging hiling niya ay magkaroon ng magandang buhay. Ano ang mangyayari kapag siya ang naging target ng kilalang bad boy ng kanilang paaralan...
Si Hayden McAndrew.
May utang siya sa kanya, at sisiguraduhin niyang mababayaran ito.
Walang kulang kahit isang sentimo.
Ang Kapatid ng Aking Kaibigan
Nararamdaman ko siya sa likod ko. Nakikita ko siyang nakatayo roon, tulad ng pagkakatanda ko sa kanya.
"Ano ang pangalan mo?"
Grabe, hindi niya alam na ako ito. Nagdesisyon akong kunin ang pagkakataong ito para sa sarili ko.
"Tessa, ikaw?"
"Anthony, gusto mo bang pumunta sa ibang lugar?"
Hindi ko na kailangang pag-isipan ito; gusto ko ito. Lagi kong gustong siya ang maging una ko, at mukhang matutupad na ang hiling ko.
Lagi akong naaakit sa kanya. Hindi niya ako nakita ng maraming taon. Sinundan ko siya palabas ng club, ang club niya. Bigla siyang huminto.
Hinawakan niya ang kamay ko at naglakad kami palabas ng pinto. Sa simpleng hawak na iyon, lalo kong ginusto siya. Pagkalabas namin, isinandal niya ako sa pader at hinalikan ako. Ang halik niya ay tulad ng pinangarap ko; nang sipsipin at kagatin niya ang ibabang labi ko, pakiramdam ko ay narating ko na ang langit. Bahagya siyang lumayo sa akin.
"Walang makakakita, ligtas ka sa akin."
Ipinagpatuloy niya ang paghalik sa mga labi ko; pagkatapos, ang mainit at masarap niyang bibig ay nasa utong ko na.
"Diyos ko"
Ang isa niyang kamay ay natagpuan ang daan papunta sa pagitan ng mga hita ko. Nang ipasok niya ang dalawang daliri niya sa akin, isang mahina at malibog na ungol ang lumabas sa mga labi ko.
"Ang sikip mo, parang ikaw ay ginawa para sa akin..."
Huminto siya at tiningnan ako, alam ko ang tingin na iyon, natatandaan ko iyon bilang ang tingin niya kapag nag-iisip. Nang huminto ang kotse, hinawakan niya ang kamay ko at bumaba, dinala niya ako patungo sa tila isang pribadong elevator. Nakatayo lang siya roon at tinitingnan ako.
"Birhen ka pa ba? Sabihin mo sa akin na mali ako; sabihin mo na hindi ka na."
"Oo, birhen pa ako..."
Si Anthony ang tanging lalaking gusto ko pero hindi ko makuha, siya ang matalik na kaibigan ng kapatid ko. Bukod pa roon, lagi niya akong tinitingnan bilang isang nakakainis na bata.
Ano ang gagawin mo kapag ang posibilidad na makuha ang lalaking matagal mo nang gusto ay nasa harap mo? Kukuhanin mo ba ang pagkakataon o hahayaan mo itong mawala? Kinuha ni Callie ang pagkakataon, ngunit kasama nito ang problema, sakit ng puso, at selos. Guguho ang mundo niya, pero ang matalik na kaibigan ng kapatid niya ang pangunahing layunin niya at balak niyang makuha ito sa kahit anong paraan.
Addikto sa Kaibigan ng Tatay Ko
ANG LIBRONG ITO AY NAGLALAMAN NG MARAMING EROTIKONG EKSENA, BREATHE PLAY, ROPE PLAY, SOMNOPHILIA AT PRIMAL PLAY.
ITO AY RATED 18+ AT KAYA NAMAN, PUNO NG MATURE NA NILALAMAN.
ANG LIBRONG ITO AY KOLEKSYON NG NAPAKA-SMUTTY NA MGA AKLAT NA MAGPAPABASA SA IYO NG PANTY AT MAGPAPAHANAP NG IYONG VIBRATOR.
MAG-ENJOY MGA GIRLIES, AT HUWAG KALIMUTANG MAG-IWAN NG INYONG MGA KOMENTO.
**XoXo**
"Isusubo mo ang titi ko na parang mabait na babae ka, okay?"
Matapos mabully ng maraming taon at harapin ang kanyang buhay bilang tomboy, pinadala si Jamie ng kanyang ama sa isang rancho upang magtrabaho para sa isang matandang lalaki ngunit ang matandang ito ay ang kanyang pinakapantasya.
Isang lalaki na nagpapaligaya sa kanya at naglalabas ng kanyang pagkababae. Nahulog ang loob ni Jamie kay Hank ngunit nang dumating ang isa pang babae sa eksena, may lakas ba si Jamie na ipaglaban ang lalaking nagbigay ng kulay at kahulugan sa kanyang buhay?
Superhero na Asawa
Ang Asawa ng Mafia
"Bitawan mo ako!" galit kong sabi.
"Kung gusto ko ngayon din," lumapit siya, ang kanyang mga labi ay dumampi sa aking tainga.
"Pwede kitang pilitin at panoorin kang sumigaw sa ilalim ko ng iyong magandang tinig," bulong niya ng malalim.
Napasinghap ako at sinubukang alisin ang kanyang mga kamay sa aking baywang.
"Asawa kita, hindi ba?" pang-aasar niya, habang marahang kinakagat ang aking balat.
May kakaibang init na sumiklab sa loob ko at pilit kong nilabanan ito.
"Dante, bitawan mo ako!" galit kong sabi.
Dahan-dahan, iniangat niya ang kanyang ulo mula sa aking leeg at hinarap ako.
Hinagod niya ang aking mga labi gamit ang kanyang daliri at isang mapanuksong ngiti ang sumilay sa kanyang mukha.
Pag-ibig. Krimen. Pagnanasa. Malakas na babaeng bida.
Si Alina Fedorov, ang masigla at matapang na anak ng Don ng Russian mafia, ay sapilitang ipinakasal laban sa kanyang kagustuhan ng kanyang ama. At ang kanyang mapapangasawa ay walang iba kundi si Dante Morelli, ang kinatatakutang capo dei capi ng pinakamakapangyarihan at mapanganib na Italian-American mafia.
Mayroon siyang base na umaabot sa buong Europa at Amerika na may napakaraming capos at underbosses na handang sumunod sa kanyang utos. Pinapatakbo niya ang kanyang mundo ng krimen nang walang puso, mabilis siyang magtanggal ng sinumang sumusuway sa kanyang mga utos at ang kanyang mga taon ng pagsasanay ay naghanda sa kanya para sa isang mapanganib na buhay ng krimen.
Ngunit walang halaga ang lahat ng iyon kapag nakilala niya ang mapusok at independiyenteng si Alina Fedorov.
Magkakaroon ba ng pag-ibig sa pagitan ng dalawa lalo na't si Dante ay naghahangad ng paghihiganti kay Alina para sa mga kasalanan ng kanyang ama? O magagawa kaya ni Alina na basagin ang mga pader ng lamig ni Dante at mapasuko siya para sa kanya?