A Vampire Hunter's Tale

A Vampire Hunter's Tale

Bella Moondragon · Güncelleniyor · 275.2k Kelime

399
Popüler
399
Görüntülenme
109
Eklendi
Paylaş:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Giriş

Four men, four hunters, four lives transformed through encounters with vampires....

Aaron never wanted to be a vampire hunter, but when he’s faced with protecting his family in an Ireland affected by the potato famine, he’ll do what he has to in order to keep them safe. Follow his journey from a simple farmer, to learning to control his powers, hunting Jack the Ripper, sinking with the Titanic, and witnessing the bombing at Pearl Harbor.

Jamie wants to be a surgeon and nothing more, but when he is forced to save his sister’s life, he’ll transform into the greatest healer the vampire hunters have ever known. Unlucky in love, he feels like he’ll always be alone until he meets a beautiful blonde. Can he save her from the undead?

Elliott knows he’s got special powers long before he sees his first bloodsucker. When tragedy strikes his life yet again, he’ll be faced with a choice. Give up everything he’s ever known to fight the paranormal forces influencing his life—or do his best to hide.

Christian is the man we all love to hate. Find out the mysteries surrounding his first love and his journey through the most famous portal of all of them.

A Vampire Hunter’s Tale follows three of our favorite characters from The Clandestine Saga and takes a closer look at how they got their starts. Perfect for lovers of the paranormal and alternate history. If you like the kind of characters you can cheer for and the sort of story that will keep you up late into the night, then this is the journey for you.

Bölüm 1

Killarney, Ireland, 1837

Voices from beneath the loft, off in the corner by the hearth, awoke him, and Aaron stilled himself to see if he could tell exactly what his mother and granddad were talking about. They were whispering, but in his eight years, he’d become an excellent eavesdropper. Though his older sisters and brother snored next to him on the mat they shared, he was closest to the ladder, and so he could easily lean just a bit over the edge, and with some concentration, make out what the hushed voices were saying.

“That makes half a dozen this week,” his mother, Bree, was saying as she leaned in next to the elderly man who sat in a rickety chair next to her. Her hair was a dark auburn, curly, and unkempt. Though she was only in her late thirties, she looked tired. Her face was gaunt, and her shoulders stooped, even when she wasn’t leaning forward as she was now. Birthing six children and taking care of the four that survived past the age of two had taken its toll, and Aaron had noticed a significant change in her demeanor since his father had passed away almost three years ago. The mother he remembered from when he was younger smiled, sang him songs, spoke to the chickadees in the backyard. Now, everything seemed draining, and he often worried that something might happen to her as well.

He knew his granddad, Ferris, was only sixty-one last spring, but he, too, looked haggard beyond his years. He often spent his days hunched over in the field, taking care of the meager potato crop, and while Aaron did his best to help, his mother insisted that he also learn to read, write, and do simple arithmetic so that he might have a proper profession someday. While Aaron thought all of that was important, he wanted to be like his older brother, Channing, who was ten and no longer had to sit with his mother for a few hours each day to study.

Ferris McReynolds ran a tired, age-spotted hand through his thinning gray hair and said, “I know, Bree. And it’s takin’ its toll on the wee ones, too. They can hardly do without parents. The more they take, the harder it is for everyone to survive.”

“The English will do somethin’, won’t they?” Bree asked, her expression changing from concern to despair in a second. “Surely, they’ll send someone who can handle them.”

“The English do not care about the Irish,” Granddad said, his voice teetering on losing its whisper. “That I can assure you.”

Bree nodded, as if she truly didn’t need the reminder after all. “Well, if things continue as they are, the resources will all be gone soon enough. Then, the treaty is liable to be broken, and our families will be next.”

Ferris shook his head. “No, that cannot happen. We have an agreement. It must continue to stand.”

“I do not think the Dark Ones care anymore for the Irish than the English do,” Bree replied, clasping her small hands in front of her body. “Perhaps it will be up to our children to make a new arrangement, one where the Dark Ones do not always have the upper hand.”

“Bite your tongue!” Ferris snapped, his whisper becoming harsher. Aaron found himself scooting back a bit away from the unfamiliar sharpness of his granddad’s voice. “If they hear you… we will feel their wrath.”

“If they can hear me in my own home, while the sun is rising, we are already at their mercy far more greatly than I had ever imagined,” Bree reminded him. She stood and began busying herself around the hearth, preparing breakfast for her brood of children who would be up and starving soon. Aaron watched as his granddad opened his mouth and then closed it, as if he wished to say something but wasn’t sure what to say. Eventually, his mother turned back to acknowledge her father-in-law and said, “I will not lose my children.”

“God willing,” Ferris replied, his face turned upward and his expression thoughtful.

“God or no God,” Bree mumbled, turning back to the pot she’d placed over the fire.

Aaron rolled onto his back and looked up at the thatched roof so close to his face he couldn’t even stand upright if he’d wanted to. Though he was not completely sure of what his elders spoke, he knew about the Dark Ones. Some called them Banshees or Wraiths, but his mother always called them the Dark Ones despite their alleged translucent skin because they almost never came out to feast unless it was nighttime. Though some of his friends in the village were fearful to climb beneath the blankets at night, Aaron was never afraid; his granddad had explained that the Dark Ones had promised never to hurt the McReynolds clan. Now, hearing his mother’s words, he began to wonder if he was really safe or not. Perhaps he should also begin to fear the rising moon and the falling sun.


Later that afternoon, once his lessons were finished and he was allowed to join his siblings working in the field, Aaron tentatively worked alongside his oldest sister, Genty. She was the only member of their family with brown hair, like him, the rest having taken after their mother. Often, people remarked that Aaron looked like his father, Justin, who had been a laborer in the lord’s service when he’d been killed in an accident. Aaron still wasn’t exactly sure what had happened to his da, but his mother was adamant that she did not want to discuss it. He had been a good provider for their family, and now that he was gone, Granddad did his best to make enough from their meager farmland to pay the rent and feed the family.

Genty wore a bonnet; her skin was so fair she could burn even on a cold winter day. Aaron had heard his mother tell the story many times before of how she’d taken just one look at her fair-skinned child and said she looked like a field covered in snow in winter, thus earning her the name Genty, which meant “snow.” She was tall and strong and nearly twice his age; he always thought about how he would miss her when she would leave someday soon to become a wife and mother herself. Genty told him not to worry—there were no lads around that she fancied more than him, and he would giggle and hug her. He never said so, but she was his favorite.

“Genty,” Aaron said as he dug a small potato out of the ground and tossed it into a basket, “have you ever wondered where potatoes come from?”

“They come from America,” Genty replied, with a smile.

“Oh,” Aaron said with a shrug. “I thought they came from God.”

Genty laughed gently and ruffled his hair. “That, too. They come from God, by way of America, silly boy.”

Still not exactly sure how both could be true, Aaron moved to the next potato and wiped his brow on the back of his dirt-covered hand. “Genty, do you ever listen to Ma and Granddad talking, when they think we are still asleep?”

Genty paused for a moment, stretching her back as one eyebrow arched over a green eye. “Do you, little one?”

“I’m not that little,” he reminded her. “I’m nearly nine.”

“Pardon me,” she said, stifling another giggle. “No, I don’t listen to Ma and Granddad. It wouldn’t be right to listen to a conversation I’m not part of.”

Aaron considered her statement. He knew she was correct, and yet, he still didn’t feel too awfully bad for eavesdropping; knowing as much as possible about what was happening around him always felt most important. “I heard them talking about the Dark Ones this morning, Genty.” His voice was a whisper, and even though his other sister, Onora, and Channing were nearly half an acre away and Granddad was further still, he felt compelled to lower his voice. Perhaps, he thought, they were listening.

Genty cleared her throat and averted her eyes, focusing back on the crops she was collecting. “We are not to speak of them, Aaron. You know that,” she reminded him.

“Yes, I know,” he said, wondering why she would not look at him. “But Ma and Granddad were, and now, I’m a little frightened, Genty. Do you think they might be after us?”

She looked up from the black earth and into his eyes now. “What would make you think such a thought? Granddad has told us we are safe. We have an agreement.”

“I know, but Ma said that she didn’t know how much longer they would keep the agreement. What if… what if they come for us, too? What if we awake in the night to see them leaning over us in our bed?”

“Aaron, don’t worry about that,” Genty assured him, but her smile looked forced, and he was not reassured. “If Granddad says we are safe, I believe him. Besides, we have more important things to worry about right now than the Dark Ones. We need to gather enough potatoes to make this month’s rent. You know how hard it’s been since….”

“Since Da died,” Aaron finished. She could say it. He’d stopped crying over a year ago. They all missed him, but their mother had made it clear crying did little good.

“That’s right,” she said with a nod. “No more need to fear the Dark Ones, little sprite. Now, let’s get these potatoes in before they become overripe. Heaven knows we can’t afford any spoiled potatas.”

Son Bölümler

Beğenebilirsiniz 😍

Kader Oyunu

Kader Oyunu

706.3k Görüntülenme · Tamamlandı · Dripping Creativity
Amie'nin kurdu kendini göstermedi. Ama kimin umurunda? İyi bir sürüsü, en yakın arkadaşları ve onu seven bir ailesi var. Herkes, Alpha da dahil, ona olduğu gibi mükemmel olduğunu söylüyor. Ta ki eşini bulup onun tarafından reddedilene kadar. Kalbi kırılan Amie her şeyden kaçar ve yeniden başlar. Artık kurt adamlar yok, sürüler yok.

Finlay onu bulduğunda, insanların arasında yaşıyor. İnkar eden inatçı kurda aşık oluyor. Belki onun eşi değil, ama onu sürüsünün bir parçası olarak istiyor, gizli kurt olsa da.

Amie hayatına giren Alpha'ya direnemez ve sürü hayatına geri döner. Sadece uzun zamandır olduğundan daha mutlu olmakla kalmaz, kurdu sonunda ona gelir. Finlay onun eşi değil, ama en iyi arkadaşı olur. Sürüdeki diğer üst düzey kurtlarla birlikte en iyi ve en güçlü sürüyü oluşturmak için çalışırlar.

Sürü oyunları zamanı geldiğinde, önümüzdeki on yıl için sürülerin sıralamasını belirleyen etkinlikte, Amie eski sürüsüyle yüzleşmek zorunda kalır. Onu reddeden adamı on yıl sonra ilk kez gördüğünde, bildiğini sandığı her şey alt üst olur. Amie ve Finlay yeni gerçekliğe uyum sağlamalı ve sürüleri için bir yol bulmalıdır. Ama bu beklenmedik olay onları ayıracak mı?
Lycan Prensinin Yavrusu

Lycan Prensinin Yavrusu

739.9k Görüntülenme · Güncelleniyor · chavontheauthor
"Küçük köpeğim, sen benimsin," diye hırladı Kylan boynuma doğru.
"Yakında bana yalvaracaksın. Ve o zaman geldiğinde—seni istediğim gibi kullanacağım ve sonra seni reddedeceğim."


Violet Hastings, Starlight Shifters Akademisi'nde birinci sınıfa başladığında, sadece iki şey istiyordu—annesi'nin mirasını onurlandırarak sürüsü için yetenekli bir şifacı olmak ve akademiyi kimsenin tuhaf göz rahatsızlığı nedeniyle ona ucube demeden bitirmek.

Ancak işler dramatik bir şekilde değişir, Kylan'ın, Lycan tahtının kibirli varisi ve tanıştıkları andan itibaren hayatını cehenneme çeviren kişinin, onun ruh eşi olduğunu keşfettiğinde.

Soğuk kişiliği ve zalim yollarıyla tanınan Kylan, bu durumdan hiç memnun değildir. Violet'i ruh eşi olarak kabul etmeyi reddeder, ama onu reddetmek de istemez. Bunun yerine, onu küçük köpeği olarak görür ve hayatını daha da zorlaştırmaya kararlıdır.

Kylan'ın eziyetleriyle başa çıkmak yetmezmiş gibi, Violet geçmişi hakkında her şeyi değiştiren sırları keşfetmeye başlar. Gerçekten nereden gelmektedir? Gözlerinin ardındaki sır nedir? Ve tüm hayatı bir yalan mıydı?
Alfa Kralının İnsan Eşi

Alfa Kralının İnsan Eşi

1.2m Görüntülenme · Güncelleniyor · HC Dolores
"Bir şeyi anlamalısın, küçük dostum," dedi Griffin ve yüzü yumuşadı.

"Dokuz yıldır seni bekliyorum. Bu, içimdeki bu boşluğu hissettiğim neredeyse on yıl demek. Bir yanım senin var olup olmadığını ya da çoktan ölüp ölmediğini merak etmeye başladı. Ve sonra seni buldum, tam da kendi evimde."

Ellerinden birini yanağıma dokundurup okşadı ve her yerde ürpertiler oluştu.

"Sensiz yeterince zaman geçirdim ve artık hiçbir şeyin bizi ayırmasına izin vermeyeceğim. Ne diğer kurtlar, ne son yirmi yıldır kendini zor toparlayan sarhoş babam, ne de senin ailen - ve hatta sen bile."


Clark Bellevue, hayatı boyunca kurt sürüsündeki tek insan olarak yaşadı - kelimenin tam anlamıyla. On sekiz yıl önce, Clark, dünyanın en güçlü Alfa'larından biri ile bir insan kadının kısa bir ilişkisi sonucu kazara dünyaya geldi. Babası ve kurt adam yarı kardeşleriyle yaşamasına rağmen, Clark hiçbir zaman kurt adam dünyasına gerçekten ait hissetmedi. Ancak Clark, kurt adam dünyasını sonsuza dek geride bırakmayı planladığı sırada, hayatı, kaderi ve eşi olan bir sonraki Alfa Kralı Griffin Bardot tarafından alt üst edilir. Griffin, eşini bulma şansını yıllardır bekliyordu ve onu kolay kolay bırakmaya niyeti yok. Clark kaderinden ya da eşinden ne kadar kaçmaya çalışırsa çalışsın - Griffin, ne yapması gerekirse gereksin ya da kim karşısına çıkarsa çıksın, onu yanında tutmaya kararlı.
İhanete Uğradıktan Sonra Milyarderler Tarafından Şımartıldı

İhanete Uğradıktan Sonra Milyarderler Tarafından Şımartıldı

346.6k Görüntülenme · Güncelleniyor · FancyZ
Emily dört yıldır evliydi ama çocuğu olmamıştı. Hastanede konulan teşhis hayatını cehenneme çevirdi. Çocuk sahibi olamamak mı? Ama kocası bu dört yıl boyunca nadiren evdeydi, nasıl hamile kalabilirdi ki?
Emily ve milyarder kocası bir sözleşmeli evlilik içindeydiler; Emily, çaba göstererek onun sevgisini kazanmayı ummuştu. Ancak, kocası hamile bir kadınla ortaya çıktığında, umutsuzluğa kapıldı. Evden atıldıktan sonra, evsiz kalan Emily'yi gizemli bir milyarder yanına aldı. Kimdi bu adam? Emily'yi nasıl tanıyordu? Daha da önemlisi, Emily hamileydi.
Milyarder'in Eski Karısının Gizli Hamileliği

Milyarder'in Eski Karısının Gizli Hamileliği

259.6k Görüntülenme · Tamamlandı · T.S
Herkes hamile olduğumu biliyordu—kocam Sean hariç.
Hamilelik test sonuçlarımı aldığım gün, Sean boşanmak istediğini söyledi.
"Boşanalım. Christina geri döndü."
"Sana kızgın olduğunu biliyorum," diye mırıldandı. "Bunu telafi etmeme izin ver."
Ellerini belime yerleştirdi, sıcak ve kararlı, omurgamın kıvrımından aşağı kayarak kalçamı kavradı.
Göğsüne ittim, yarım yamalak, kararlılığım onun beni yatağa geri itmesiyle çözüldü.
"Sen bir pisliksin," diye nefes aldım, onun yaklaştığını, ucunun girişime dokunduğunu hissederken.
Sonra telefon çaldı—keskin ve ısrarcı—bizi sisli ortamdan çıkardı.
Arayan Christina'ydı.
Bu yüzden ortadan kayboldum, kocamın asla keşfetmemesini umduğum bir sır taşıyarak.
Sonsuza Kadar Onun: Alfa'nın Sahipliği

Sonsuza Kadar Onun: Alfa'nın Sahipliği

172.3k Görüntülenme · Güncelleniyor · lehamyfull
Zvonimir Ashcott, imparatorluğun en güçlü Alfa kurtadamı, Rishima Watson adında bir Omega dişiyle ilk görüşte, onun nefes kesici güzelliği nedeniyle aşık oldu. Düğünlerinde, Zvonimir Tanrı'ya Rishima'yı sonsuza dek seveceğine yemin etti. Ancak, sadece üç yıl sonra, kalpsizce onu terk edip başka bir kadınla evlendi.

Zvonimir dedi ki, "Rishima, benim çocuklarımı doğuramazsın, bu yüzden karım olmaya layık değilsin."

Zvonimir dedi ki, "Rishima, hala bedenini arzuluyorum; sevgilim ol."

Zvonimir dedi ki, "Rishima, seni bırakmak istemiyorum. Yeniden evlenebilir miyiz?"

Zvonimir dedi ki, "Rishima, seni seviyorum, sensiz yaşayamam."

Rishima soğuk bir şekilde cevap verdi, "Defol!"


Zvonimir, Rishima ile evlenme arzusunu duyurduğunda, tüm Kurt İmparatorluğu'ndaki insanlar karşı çıktı. Omega bir dişi olan Rishima'nın, güçlü bir Alfa olan Zvonimir'in karısı olmaya layık olmadığını düşünüyorlardı. Yine de, Zvonimir Rishima ile evlenmekte kararlıydı ve onu dünyanın en mutlu kadını olduğuna inandırdı. Ancak, Zvonimir'i kurtarırken rahmi zarar gören Rishima'nın, sınıf ayrımıyla dolu evliliği hakkındaki hayalleri yerle bir oldu.

Zvonimir, Rishima'yı daha güçlü üreme yeteneğine sahip bir kadınla evlenmek için kalpsizce terk etti, onun zaten çocuklarını taşıdığından habersizdi...
Unutulmuşların Öfkesi

Unutulmuşların Öfkesi

194.6k Görüntülenme · Güncelleniyor · Katherine Petrova
Bir alfa tarafından reddedildikten ve hayatının en kötü gününü yaşadıktan sonra, Savannah kaçıyor ve kızışma dönemine girmek üzere. Kız kardeşini korumak için, bu acılı dönemi bir eş olmadan atlatabileceği güvenli bir yer arayışında kendini uzaklaştırıyor.

Duyguların fırtınası içinde, adımları onu güçlü bir alfa olan Fenrir'in yönettiği yasak bir bölgeye götürüyor.

Fenrir, kızışma dönemindeki omega ile karşılaşana kadar kontrolünü hiç kaybetmemişti, topraklarında kaybolmuştu.

Kurtları devreye giriyor ve düşünülemez olan gerçekleşiyor: bir çiftleşme bağı.

Neden böyle olduğunu anlamadan, Fenrir öfkeleniyor ve hayatları geri dönülmez bir şekilde iç içe geçtiği için kurdu evinde hapsediyor. Adam ve kadın birbirlerinden nefret ederken ve birbirlerinin varlığına tahammül edemezken, içlerindeki canavarlar eşlerine takıntılı ve onların yokluğuna katlanmayı reddediyor.
Dokunulmaz

Dokunulmaz

147.1k Görüntülenme · Tamamlandı · Marii Solaria
"Hayır! Öyle değil!" diye yalvardım, gözyaşları yüzümden süzülüyordu. "Bunu istemiyorum! Bana inanmalısın, lütfen!"

Büyük eli boğazımı şiddetle kavradı ve beni yerden kolayca kaldırdı. Parmakları her sıkışta titriyordu, hayatım için hayati olan hava yollarını daraltıyordu.

Öksürdüm; boğuldum, öfkesi gözeneklerimden içeri sızarak beni içten içe yakıyordu. Neron'un bana duyduğu nefret çok güçlüydü ve bu durumdan sağ çıkamayacağımı biliyordum.

"Bir katile inanacakmışım gibi!" Neron'un sesi kulaklarımda çınlıyordu.

"Ben, Neron Malachi Prince, Zircon Ayı Sürüsü'nün Alfa'sı olarak, seni, Halima Zira Lane, eşim ve Luna'm olarak reddediyorum." Beni bir çöp parçası gibi yere fırlattı, nefes almak için çırpınıyordum. Sonra yerden bir şey aldı, beni çevirdi ve beni kesti.

Sürümün işaretinin üzerinden kesti. Bir bıçakla.

"Ve ben, seni ölüme mahkum ediyorum."


Kendi sürüsünde dışlanan genç bir kurt kadının uluması, onu acı çekmeye mahkum eden kurtların ezici ağırlığı ve iradesiyle susturuluyor. Halima, Zircon Ayı sürüsünde cinayetle haksız yere suçlandıktan sonra, hayatı kölelik, zulüm ve istismar içinde kül oluyor. Ancak bir kurdun gerçek gücünü içinde bulduktan sonra, geçmişinin dehşetinden kaçıp ileriye doğru adım atma umuduna sahip olabilir...

Yıllar süren mücadele ve iyileşmenin ardından, hayatta kalan Halima, bir zamanlar ölümünü işaretleyen eski sürüsüyle bir kez daha karşı karşıya kalır. Garnet Ayı sürüsünde bulduğu ailesiyle, bir zamanlar onu esir tutanlar arasında bir ittifak arayışı başlar. Zehrin olduğu yerde barışın büyümesi fikri, artık Kiya olarak bilinen kadın için pek umut verici değildir. Artan kin gürültüsü onu boğmaya başladığında, Kiya kendini tek bir seçimle karşı karşıya bulur. İyileşmeyen yaralarının gerçekten iyileşmesi için, geçmişiyle yüzleşmek zorundadır, yoksa Kiya'yı Halima'yı yuttuğu gibi yutacaktır. Büyüyen gölgelerde, affetmeye giden bir yol gelip gitmektedir. Sonuçta, dolunayın gücünü inkar etmek mümkün değildir - ve Kiya için belki de karanlığın çağrısı da aynı derecede amansız olabilir...

Bu kitap yetişkin okuyucular için uygundur, çünkü konu intihar düşünceleri veya eylemleri, istismar ve travma gibi hassas konuları içermektedir ve şiddetli tepkilere neden olabilir. Lütfen dikkatli olun.

Moonlight Avatar Serisi'nin 1. Kitabı
MAFYA'NIN ESİR MELEĞİ

MAFYA'NIN ESİR MELEĞİ

200.9k Görüntülenme · Tamamlandı · Queenies
"L... lütfen, bunu yapma," bu sözleri söylemek için cesaretimi topladım. Sesim yalvarıyordu ve gözlerim ona ulaşmak için çaresizdi. "Daha fazla bekleyemem. Seni ne kadar çok istediğimi bilmiyorsun, hatta gözyaşların bile beni tahrik ediyor." Yüzü bana daha da yaklaştı. Sıcak nefesini yüzümde hissedebiliyordum, sözleri vücudumda ürperti yarattı.

☆☆☆

Tehlikeli bir esirci, genç bir kıza gözünü diktiğinde ve onu elde etmesi gerektiğini bildiğinde, bu onu zorla almak anlamına gelse bile...
Ay Tarafından Seçilmiş

Ay Tarafından Seçilmiş

372k Görüntülenme · Güncelleniyor · izabella W
"Yoldaş!" Gözlerim kocaman açıldı ve hızla doğrulup açıkça kral olan adama baktım. Gözleri benimkilerle kilitlenmişti ve hızla ilerlemeye başladı. Ah harika. Bu yüzden tanıdık geliyordu, sadece bir ya da iki saat önce çarpıştığım aynı adamdı. Bana yoldaşım olduğumu iddia eden...

Ah... LANET OLSUN!


Distopik bir gelecekte, bildiğimiz dünyanın sonunun 5. yıl dönümü. Kendilerine lycanthrope diyen doğaüstü yaratıklar dünyayı ele geçirdi ve hiçbir şey eskisi gibi olmadı.

Her kasaba iki bölgeye ayrılmış durumda: insan bölgesi ve kurt bölgesi. İnsanlar artık azınlık olarak muamele görüyor, lycan'lara ise en yüksek saygı gösterilmek zorunda. Onlara boyun eğmemenin sonucu acımasız halka açık cezalar oluyor. 17 yaşındaki Dylan için bu yeni dünyada yaşamak zor. Kurtlar dünyayı ele geçirdiğinde 12 yaşındaydı ve hem halka açık cezaları izledi hem de bizzat yaşadı.

Kurtlar yeni dünyada baskın hale geldi ve eğer birinin yoldaşı olarak bulunursanız, Dylan için bu ölümden daha kötü bir kader. Peki ya bir lycan'ın yoldaşı olduğunu ve o lycan'ın en ünlü ve en acımasız olanı olduğunu öğrendiğinde ne olur?

Dylan'ın zorlu yolculuğunu, hayatla, aşkla ve kayıpla mücadelesini takip edin.

Tipik kurt hikayesine yeni bir bakış açısı. Umarım beğenirsiniz.

Uyarı, olgun içerik.
Güçlü istismar sahneleri.
Kendine zarar verme sahneleri.
Tecavüz sahneleri.
Cinsel içerikli sahneler.
KENDİ RİSKİNİZE OKUYUN.
Alfa İçin Kazara Taşıyıcı

Alfa İçin Kazara Taşıyıcı

126.9k Görüntülenme · Tamamlandı · Caroline Above Story
Yıllarca kısırlıkla mücadele ettikten ve sevgilisi tarafından ihanete uğradıktan sonra, Ella sonunda kendi başına bir bebek sahibi olmaya karar verir. Ancak, her şey ters gider ve korkutucu milyarder Dominic Sinclair'in spermiyle döllenir. Karışıklık ortaya çıktığında, Ella'nın hayatı bir anda alt üst olur - özellikle de Sinclair sadece herhangi bir milyarder değil, aynı zamanda Alfa Kralı olmak için kampanya yürüten bir kurt adamdır! Sinclair, yavrusunu herhangi birine bırakmaya niyetli değildir, Ella onu çocuğunun hayatında kalmasına ikna edebilir mi? Ve neden sürekli ona sanki bir sonraki yemeğiymiş gibi bakıyor? Bir insanla ilgileniyor olamaz, değil mi?
ONUN REDDEDİLMİŞ İKİNCİ ŞANS EŞİ

ONUN REDDEDİLMİŞ İKİNCİ ŞANS EŞİ

125k Görüntülenme · Tamamlandı · judels.lalita
"Hayır! Olamaz!" İçimden bir hışımla söyledim. "Buraya gelmeye cesaret edemez!"
"Ne oluyor, Zara!" Levi bana çarptı ve arkamdan homurdandı.
"Özür dilerim," gözlerim fal taşı gibi açılmış halde mırıldandım.
"Bu o mu?" Levi zihin bağlantısıyla sordu ve başımı salladım.
"Zara," babam seslendi. "Alpha Noah ile tanışık olduğunu anlıyorum."
Yavaşça başımı salladım.
"Harika," dedi babam. "Alpha Noah, senin onun kader arkadaşı olduğunu da söyledi."
Başımı tekrar salladım.
"Mükemmel, Alpha Noah seninle evlenmek istiyor."
"Öyle mi?" Sesimi buldum.
Babam ve Alpha Noah başlarını salladılar.
"İlginç," dedim. "Alpha Noah'ın beni bir yıldan fazla bir süre önce reddettiğini de söyledi mi?"
Babamın gülümsemesi soldu, Alpha Noah'ın yüzü kül gibi oldu.
Alpha Noah gerçekten babamın emrine körü körüne itaat edeceğimi mi sanıyordu?


Zara, kıtanın en güçlü sürülerinden birinden gelen gümüş bir kurttur.
Onu reddettikten bir yıl sonra, kader arkadaşı kapısına gelip onu geri almak istediğini söyler.
Zara onun teklifini reddeder ve o da arkasından babasına gidip evlenme izni ister. Yaşlı Alpha bu düzenlemeyi kabul eder.
Zara mutsuzdur ve işleri kendi başına halletmeye karar verir. Babasına, seçtiği eşinin Beta'sı ve en iyi arkadaşı Levi olduğunu söyler—ancak Levi'nin bir sırrı vardır.
Zara'nın ikinci şans kader eşi, Zara ve Levi'nin çiftleşme törenine katıldığında ne olacak?
Töreni durdurup onu kendi eşi olarak mı alacak?
İki kırık kalbin birbirini bulması ve yalanlar ve kehanetler ağına çekilmesi hakkında bir hikaye.
Zara hak ettiği mutluluğu bulabilecek mi?