
บทนำ
Born to three hybrid werewolves I should have been more powerful, more magical than any creature on this earth.
But I am not.
My wolf’s fur is silver, but I do not possess any of the abilities of a silver wolf.
My witch heritage should have been enough for my powers to manifest naturally but they did not.
I am nothing more than ordinary.
An ordinary disappointment to family.
I am a wolf with no abilities and a human with a smart mouth that gets me into nothing but trouble.
Instead of continuing to disappoint my family I ran, and unknowingly, I ran right into the arms of my mate.
บท 1
ELLA
Checking my reflection in the mirror, I turn from side to side making sure that none of my ‘important parts’ are hanging out, as Gramps Walter likes to say. Carefully I check my makeup, avoiding my own emerald gaze in the mirror. Since I ran from my family in the Appalachian Mountains I haven’t been able to look myself in the eyes. These are the same eyes that belong to one of my fathers. A constant reminder that I am not the daughter they planned for me to be. My birth was foreseen, my powers were foreseen, and yet here I stand an ordinary werewolf. The color of my wolf’s fur should have been enough to serve as passage into the magical world of witches. But unlike any Silver Wolf that has come before me I am powerless. Practicing a fake smile for the mirror I don’t miss how my smile no longer meets my eyes, but lucky for me the bar patrons are always to drunk to notice or even care.
I chuckle a little bit at my reflection, Gramps is going to throw a fit tonight. I have on a dark purple crop top that has a low neckline, leaving my overly large breasts partially on display. Dark tattooed symbols line my lower arms making me look more adventurous than I actually am. Tight leather pants that cling to my curves. I’ve paired the outfit with black pumps to make me appear taller than I really am. Several strands of my hair are dyed dark purple, they are hard to see against my black hair except for when the light catches them. Slipping a hair tie around my wrist, I fluff out the curls at the ends of my hair. Nodding my head in satisfaction, “I am getting all of the tips tonight,” I think to myself. Throwing on a black jacket, I zip up the front to hide my outfit from Gramps.
“Grandma! Gramps!” I yell through the cabin. “I am heading to work.”
Before I reach the front door I hear Gramps’s heavy footsteps behind me. “Let’s see,” he grumbles as I open the door. Rolling my eyes, I do a little spin, holding my arms out to my sides. “Hhmph,” he grunts, but luckily he doesn’t ask me to take off my jacket. “I don’t like you working there.”
I groan and stomp my foot like a teenager. “Are we going to have this fight every night I work?”
“You do not know the types walking in and out of that place,” he grumbles.
Placing my small hand on his scruffy cheek, his expression softens a little. “I do Gramps,” I tell him gently. “But I cannot rely on you and Grandma forever. I have to learn to make my own way.” He grumbles at my words. “Plus, I can handle myself. I am not some weak human.”
“You be home as soon as your shift is over,” he grunts.
Rolling my eyes at him, I yell at his retreating back, “you know I am twenty-one, right?”
“As soon as your shift is over,” he yells at my back, and I cannot help but laugh.
Hopping into Gramps’s old Ford truck, the memory of him trying to teach me how to drive it floods my mind. It took him a full month and a lot of cuss words from both of us. At first I didn’t think Gramps liked me at all. For the first full year I lived with them he insisted that I call him Walter. As much as he loves Grace he was not pleased when a werewolf showed up on his doorstep one winter night. Grace assured him that I wouldn’t be any trouble, but that didn’t lesson his unease. He wouldn’t let me shift near the horses and he only called me ‘that wolf girl.’ But something clicked when he taught me how to drive his truck. I like to say we bonded over our love of cuss words. I will never forget the rare smile on his face when I drove the truck all the way into town. From that moment on I was his Ella, and he was my Gramps.
Pulling into the parking lot of the Wolf’s Den, it’s the local bar right outside of the Lycan City limits. Looking at my watch, I am thirty minutes early. Eyeballing the dispensary next door I decide to stock up on some weed, knowing that I am getting low. Stepping into the dispensary I see that Alec is working and I cannot help the smirk that crosses my lips. Alec is a werewolf that must be part of the pack that is within the Lycan City. He does not smell like a rouge. Alec is exactly my type. Tall, blonde, dark brown eyes that swirl to black whenever I approach the counter and built like a linebacker. As far as he knows I am just a human living on the outskirts of the city with my grandparents. I unzip my jacket before approaching the counter. Hopefully I can entice him to come to the bar later and see me.
“I thought you had run off beautiful,” Alec grins as I approach the counter.
Crossing my arms under my breasts, I lean on the counter, pressing them together in a seductive way. I do not miss the way Alec’s eyes flicker from my face to my breasts. “Nope,” I say popping the ‘p.’
“Want your usual?” His face is turning red, and I know that I am pushing his buttons.
I tuck a strand of hair behind my ear and nod eagerly. “Think you might stop by and see me later?” I chew on my bottom lip before looking up at him through my eyelashes before passing him the wad of cash in my pocket.
“Obviously,” he says a little too eagerly before handing me my weed.
Blowing him a little kiss, I swing my hips as I walk out of the dispensary and to the bar next door. Heading to the back of the building I see that Sophie is already leaning up against the back wall smoking a joint.
“Is it that bad already?” I laugh as I pull open the back door.
Carefully she snuffs out the light and puts the rest of the joint in a small metal container she keeps in her pocket. “It’s a Thursday night. The crowd is always rougher on a Thursday.”
Sliding off my jacket, I place it and my purse inside my locker and spin the dial for good measure. I know Sophie would never steal from me, but the owner of the bar, Rick, cannot be trusted. Opening her locker beside mine, Sophie reapplies her bright red lipstick and grins as she smacks her lips together.
Shutting her locker door her dull green eyes widen. “Damn El,” she whistles as she looks me up and down. “You push me closer and closer to a lesbian every day.”
“Like you need a push,” I say rolling my eyes in her direction.
Sophie is the closest thing I have to a friend since I left my uncle’s pack. Even though she is twenty-five and a werewolf, she has yet to find her mate. Of course she does not know that I know these things about her, but the absence of a mark on her neck says it all. Most werewolves find their mates shortly after they turn eighteen. So those that make it into their twenties without a mate are doing one of two things. One, they are desperately waiting and pining over their lost mate. Or, two, they are hiding from the reality that comes with having a mate. I am definitely the later of the two. Someone else to be disappointed in me is the last thing that I need in my life right now.
Letting my eyes roam, over Sophie while her back is turned I have to admit that she is definitely sexy. Her thick mousy brown hair hangs wildly over her shoulders, covering the very thin straps of her tank top that is clinging to her overly large chest for life. Her dull green eyes are not anything special, but her lips make up for it. They are full and pouty, and I would be lying if I didn’t admit that I had thought about kissing her.
“Same rule as always,” she asks while tying her tiny black apron around her waist.
“Pencil behind the ear or in the hair means help,” I smile at her. “Pencil in the apron means it is okay.” It is our own little alert system that she and I had worked out in the first week of working together. If we have a customer that is getting to handsy, rough, or just plain gross we put our pencil in our hair or behind our ear to let the other one know we need help controlling the situation. It was Sophie’s idea. I think she worries about me being surrounded by so many werewolves when she thinks I am simply a human. It has definitely come in helpful a few times though.
Walking to the front of the bar, Sophie unlocks the door and the usual rowdy Thursday crowd shuffles in. They push and shove their way to the bar demanding their alcohol. Sophie and I man the bar alone while a few other she-wolves take drinks to the customers sitting at the high-top tables. We work together seamlessly, clearing the crowd at the bar in no time. Sophie gives me a little nudge once the crowd is manageable and heads out back for a smoke.
All of the bodies in the bar are making it unbearably hot. Gripping the hair tie on my wrist, I quickly throw my hair up into a messy bun. Just as I am about to twist the hair tie one last time the door of the bar swings open wildly. The scent of honeysuckle hits my nose, and my mouth immediately begins to water. My eyes immediately turn to see who just walked in and my breath gets caught in my throat. A dark God just walked in.
My wolf, Lily, is flipping out in my mind. Prancing around in circles whining. “Mate!”
บทล่าสุด
#86 Chapter 86
อัปเดตล่าสุด: 3/3/2025#85 Chapter 85
อัปเดตล่าสุด: 3/3/2025#84 Chapter 84
อัปเดตล่าสุด: 3/3/2025#83 Chapter 83
อัปเดตล่าสุด: 3/3/2025#82 Chapter 82
อัปเดตล่าสุด: 3/3/2025#81 Chapter 81
อัปเดตล่าสุด: 3/3/2025#80 Chapter 80
อัปเดตล่าสุด: 3/3/2025#79 Chapter 79
อัปเดตล่าสุด: 3/3/2025#78 Chapter 78
อัปเดตล่าสุด: 3/3/2025#77 Chapter 77
อัปเดตล่าสุด: 3/3/2025
คุณอาจชอบ 😍
คู่มนุษย์ของราชาหมาป่า
"ฉันรอเธอมานานเก้าปี นั่นเกือบจะเป็นทศวรรษที่ฉันรู้สึกว่างเปล่าภายในตัวเอง ส่วนหนึ่งของฉันเริ่มสงสัยว่าเธอไม่มีตัวตนหรือเธออาจจะตายไปแล้ว และแล้วฉันก็พบเธอ อยู่ในบ้านของฉันเอง"
เขาใช้มือข้างหนึ่งลูบแก้มของฉัน ทำให้รู้สึกเสียวซ่านไปทั่ว
"ฉันใช้เวลามากพอแล้วโดยไม่มีเธอ และฉันจะไม่ยอมให้สิ่งใดมาพรากเราจากกัน ไม่ใช่หมาป่าตัวอื่น ไม่ใช่พ่อขี้เมาของฉันที่แทบจะไม่สามารถดูแลตัวเองได้ในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมา ไม่ใช่ครอบครัวของเธอ - และไม่ใช่แม้แต่เธอเอง"
คลาร์ก เบลเลอวิว ใช้ชีวิตทั้งชีวิตเป็นมนุษย์คนเดียวในฝูงหมาป่า - จริงๆ เลยนะ เมื่อสิบแปดปีก่อน คลาร์กเกิดจากความสัมพันธ์ชั่วคราวระหว่างหนึ่งในอัลฟ่าที่ทรงพลังที่สุดในโลกกับผู้หญิงมนุษย์คนหนึ่ง แม้จะอาศัยอยู่กับพ่อและพี่น้องลูกครึ่งหมาป่าของเธอ คลาร์กก็ไม่เคยรู้สึกว่าเธอเป็นส่วนหนึ่งของโลกหมาป่าเลย แต่พอคลาร์กวางแผนจะทิ้งโลกหมาป่าไปตลอดกาล ชีวิตของเธอก็พลิกผันเมื่อพบคู่ชีวิตของเธอ: กริฟฟิน บาร์โดต์ อัลฟ่าคิงคนต่อไป กริฟฟินรอคอยมาหลายปีเพื่อพบคู่ชีวิตของเขา และเขาไม่คิดจะปล่อยเธอไปง่ายๆ ไม่สำคัญว่าคลาร์กจะพยายามหนีจากชะตากรรมของเธอหรือคู่ชีวิตของเธอไปไกลแค่ไหน - กริฟฟินตั้งใจจะรักษาเธอไว้ ไม่ว่าจะต้องทำอะไรหรือใครจะขวางทางเขาก็ตาม
เย็ดพ่อเพื่อนสนิทของฉัน
หนังสือเล่มนี้มีฉากอีโรติกมากมาย รวมถึงการเล่นหายใจ การเล่นเชือก การเล่นในขณะหลับ และการเล่นแบบดิบๆ เนื้อหามีความเป็นผู้ใหญ่เพราะจัดอยู่ในเรท 18+ หนังสือเหล่านี้เป็นการรวบรวมหนังสือที่มีเนื้อหาทางเพศที่รุนแรงมากที่จะทำให้คุณต้องหยิบเครื่องสั่นและทำให้กางเกงในของคุณเปียก สนุกกันนะสาวๆ และอย่าลืมคอมเมนต์ด้วยนะ
จุ๊บๆ
เขาต้องการพรหมจรรย์ของฉัน
เขาต้องการเป็นเจ้าของฉัน
ฉันแค่อยากเป็นของเขา
แต่ฉันรู้ว่านี่ไม่ใช่แค่การชดใช้หนี้ นี่คือการที่เขาต้องการเป็นเจ้าของฉัน ไม่ใช่แค่ร่างกายของฉัน แต่ทุกส่วนของตัวตนของฉัน
และสิ่งที่น่ารังเกียจที่สุดคือฉันต้องการมอบทุกอย่างให้เขา
ฉันต้องการเป็นของเขา
ยึดครองด้วยกำลัง
เหยี่ยเสี่ยวตง ชายหนุ่มผู้โด่งดังในเมืองหลวง ตกหลุมรักคู่แข่งของเขาในการแข่งขันสนุกเกอร์ เขาใช้วิธีการเอาแต่ใจและรุกเร้าจนได้ตัวอีกฝ่ายมาครอบครอง แต่ไม่คาดคิดว่าหลังจากคืนแห่งความสุขสำราญ คนบนเตียงกลับทุบศีรษะเขาด้วยแจกันดอกไม้แล้วหนีหายไป ทว่าเหยี่ยเสี่ยวตงกลับติดใจในรสชาติความสุขนั้น เขาตามหาหนุ่มน้อยผู้ไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำคนนี้ในท่ามกลางผู้คนมากมายเป็นเวลาถึงสามปีเต็ม
สามปีต่อมา ศัตรูพบกันที่ทางแคบ โดยความบังเอิญทั้งสองได้พบกันอีกครั้ง เหยี่ยที่สาม (ฉายาของเหยี่ยเสี่ยวตง) บังคับให้อีกฝ่ายอยู่ข้างกาย โดยไม่รู้เลยว่าเบื้องหลังความรักนี้ซ่อนแผนการอันซับซ้อนไว้มากมาย
ติดอยู่กับเจ้านายสุดฮอตทั้งสามของฉัน
"เธอต้องการแบบนั้นไหม ที่รัก? เธอต้องการให้พวกเราทำให้หีเล็กๆ ของเธอพอใจไหม?"
"ค...ค่ะ ท่าน" ฉันหายใจออกมาเบาๆ
การทำงานหนักของโจแอนนา โคลเวอร์ในช่วงมหาวิทยาลัยได้ผลตอบแทนเมื่อเธอได้รับข้อเสนองานเลขาที่บริษัทในฝันของเธอ, Dangote Group of Industries. บริษัทนี้เป็นของทายาทมาเฟียสามคน พวกเขาไม่เพียงแต่เป็นเจ้าของธุรกิจร่วมกัน แต่ยังเป็นคนรักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย
พวกเขามีความต้องการทางเพศต่อกัน แต่พวกเขาแบ่งปันทุกอย่างรวมถึงผู้หญิง และพวกเขาเปลี่ยนผู้หญิงเหมือนเปลี่ยนเสื้อผ้า พวกเขาเป็นที่รู้จักในฐานะเพลย์บอยที่อันตรายที่สุดในโลก
พวกเขาต้องการแบ่งปันเธอ แต่เธอจะยอมรับความจริงที่ว่าพวกเขามีเพศสัมพันธ์กันเองได้หรือไม่?
เธอจะสามารถจัดการเรื่องธุรกิจและความสุขได้หรือไม่?
เธอไม่เคยถูกผู้ชายแตะต้องมาก่อน นับประสาอะไรกับสามคนพร้อมกัน เธอจะยอมไหม?
ฉันคิดว่าฉันนอนกับเพื่อนสนิทของพี่ชาย
ฉันผละออกมาและไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง...ฉันรู้ว่าเขาใหญ่ แต่ไม่คิดว่าจะใหญ่ขนาดนี้ และฉันมั่นใจว่าเขาสังเกตเห็นว่าฉันตกใจ
"เป็นอะไรไปจ๊ะ...ตกใจเหรอ?" เขายิ้มและจ้องตาฉัน ฉันตอบด้วยการเอียงหัวและยิ้มให้เขา
"รู้ไหม ฉันไม่ได้คาดหวังให้เธอทำแบบนี้ ฉันแค่อยากจะ..." เขาหยุดพูดเมื่อฉันใช้มือจับของเขาและใช้ลิ้นวนรอบหัวเห็ดก่อนจะเอาเข้าปาก
"โอย!!" เขาคราง
ชีวิตของดาเลีย ธอมป์สัน เปลี่ยนไปหลังจากเธอกลับมาจากการไปเยี่ยมพ่อแม่สองสัปดาห์ และพบว่าแฟนหนุ่ม สก็อตต์ มิลเลอร์ กำลังนอกใจเธอกับเพื่อนสนิทสมัยมัธยม เอ็มม่า โจนส์
ด้วยความโกรธและเสียใจ เธอตัดสินใจกลับบ้าน แต่เปลี่ยนใจและเลือกที่จะปาร์ตี้หนักกับคนแปลกหน้า
เธอดื่มจนเมาและยอมมอบร่างกายให้กับคนแปลกหน้าชื่อ เจสัน สมิธ ซึ่งกลายเป็นเจ้านายคนใหม่ของเธอและเป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายเธอ
ที่ปรึกษาท่านนี้ชอบก่อเรื่องอีกแล้ว
ตามแบบฉบับนิยายข้ามมิติที่เขาเคยอ่านมามากมาย หนานหลานคิดว่าตัวเองคงมาที่นี่เพื่อช่วยให้พระเอกนางเอกได้ลงเอยกันอย่างสวยงาม แล้วเขาก็จะได้กลับไปยังโลกเดิม เขาจึงเริ่มวางแผนเร่งความสัมพันธ์ของทั้งคู่ เพื่อที่ตัวเองจะได้กลับบ้านเร็วๆ แต่ระหว่างดำเนินแผนการ หนานหลานกลับพบว่าตัวเองมีใจให้จงอวี้เหยียน เป็นความรู้สึกแบบคนรัก
แต่เมื่อเขาพยายามหยั่งเชิง จงอวี้เหยียนกลับคิดว่าเขาเป็นสายลับจากประเทศศัตรู และพูดว่าความสัมพันธ์ระหว่างชายกับชายเป็นเรื่องน่ารังเกียจ หนานหลานหัวใจสลาย จึงออกเดินทางจากเยี่ยนหลิงกั๋ว
จงอวี้เหยียนเองก็เริ่มหงุดหงิดมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อไม่มีหนานหลานอยู่เคียงข้าง จนในที่สุดเสินวั่นอิ้นทนไม่ไหว ตบสติเขาให้รู้สึกตัว จงอวี้เหยียนจึงเข้าใจความรู้สึกในใจตัวเอง ไม่สนใจอีกแล้วว่าใครจะเป็นสายลับหรือไม่ รีบเดินทางไปยังอูเซียนกั๋วเพื่อตามหนานหลานกลับมา
คู่รองของเรื่อง: เสินวั่นอิ้น เป็นคนข้ามมิติมาเช่นกัน และเหมือนกับหนานหลานที่ชอบเพศเดียวกัน แต่ต่างกันตรงที่เธอยอมรับตัวเองได้เร็วกว่า และตกหลุมรักเสินหลินหลันตั้งแต่แรกพบ เธอไม่ปิดบังความรู้สึกและเริ่มตามจีบเพื่อพิชิตใจอีกฝ่าย แม้ตอนแรกเสินหลินหลันจะปฏิเสธ แต่หลังจากเหตุการณ์ช่วยเหลือแบบวีรบุรุษครั้งหนึ่ง ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เริ่มใกล้ชิดขึ้น เสินหลินหลันค่อยๆ เปลี่ยนความคิดที่มีต่อเสินวั่นอิ้น และสุดท้ายก็ตกหลุมรักการจีบที่หวานละมุนรอบด้านของเธอ ทั้งคู่จึงได้ครองรักกันอย่างมีความสุข
แทงโก้กับหัวใจของอัลฟ่า
"เขาเจอเธอที่ค่ายฝึกอัลฟ่า" เขาพูด "เธอเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับเขา เมื่อคืนหิมะตก แสดงว่าหมาป่าของเขามีความสุขกับการเลือกของเขา"
หัวใจฉันจมลง และน้ำตาก็ไหลลงแก้ม
อเล็กซานเดอร์เอาความบริสุทธิ์ของฉันไปเมื่อคืนนี้ และตอนนี้เขากำลังเอาผู้หญิงคนนั้นในห้องทำงานของเขาเป็นลูน่า
เอมิลี่กลายเป็นตัวตลกของฝูงในวันเกิดครบรอบ 18 ปีของเธอ และไม่เคยคาดคิดว่าลูกชายของอัลฟ่าจะเป็นคู่ของเธอ
หลังจากคืนแห่งความรักที่เร่าร้อน เอมิลี่พบว่าคู่ของเธอได้เลือกคู่ที่ถูกเลือกไว้แล้ว หัวใจแตกสลายและอับอาย เธอหายตัวไปจากฝูง
ห้าปีต่อมา เอมิลี่กลายเป็นนักรบชั้นสูงที่ได้รับความเคารพในกองทัพของคิงอัลฟ่า
เมื่อเพื่อนสนิทของเธอชวนเธอไปคืนแห่งเสียงเพลงและเสียงหัวเราะ เธอไม่เคยคาดคิดว่าจะเจอคู่ของเธออีกครั้ง
คู่ของเธอจะรู้ไหมว่าเป็นเธอ?
เขาจะตามหาเธอไหม และที่สำคัญที่สุด เอมิลี่จะสามารถเก็บความลับของเธอไว้ได้หรือไม่?
สี่หรือความตาย
"ใช่ค่ะ"
"ผมเสียใจที่ต้องบอกคุณว่า เขาไม่รอดครับ" หมอพูดพร้อมกับมองฉันด้วยสายตาเห็นใจ
"ข-ขอบคุณค่ะ" ฉันพูดด้วยลมหายใจที่สั่นไหว
พ่อของฉันตายแล้ว และคนที่ฆ่าเขาก็ยืนอยู่ข้างๆ ฉันในตอนนี้ แน่นอนว่าฉันไม่สามารถบอกใครได้ เพราะฉันจะถูกมองว่าเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดที่รู้เรื่องนี้แต่ไม่ทำอะไร ฉันอายุสิบแปดปี และอาจต้องติดคุกถ้าความจริงถูกเปิดเผย
ไม่นานมานี้ฉันพยายามผ่านปีสุดท้ายของมัธยมปลายและออกจากเมืองนี้ไปตลอดกาล แต่ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร ฉันเกือบจะเป็นอิสระแล้ว แต่ตอนนี้ฉันคงโชคดีถ้าผ่านไปได้อีกวันโดยที่ชีวิตไม่พังทลาย
"เธออยู่กับพวกเราแล้ว ตอนนี้และตลอดไป" ลมหายใจร้อนๆ ของเขาพูดข้างหูฉัน ทำให้ฉันขนลุก
พวกเขาจับฉันไว้แน่น และชีวิตของฉันขึ้นอยู่กับพวกเขา มันยากที่จะบอกว่าทำไมถึงมาถึงจุดนี้ แต่ฉันก็อยู่ที่นี่แล้ว...เป็นเด็กกำพร้า...มีเลือดติดมือ...จริงๆ
นรกบนดินคือวิธีเดียวที่ฉันสามารถอธิบายชีวิตที่ฉันได้ใช้ชีวิตมา
ทุกส่วนของจิตวิญญาณของฉันถูกฉีกออกไปทุกวัน ไม่เพียงแต่โดยพ่อของฉัน แต่ยังโดยเด็กชายสี่คนที่เรียกว่า "เทวดามืด" และผู้ติดตามของพวกเขา
ถูกทรมานมาเป็นเวลาสามปีคือทั้งหมดที่ฉันสามารถทนได้ และเมื่อไม่มีใครอยู่ข้างฉัน ฉันรู้ว่าฉันต้องทำอะไร...ฉันต้องออกไปทางเดียวที่ฉันรู้ นั่นคือความตายหมายถึงความสงบ แต่สิ่งต่างๆ ไม่เคยง่ายขนาดนั้น โดยเฉพาะเมื่อคนที่นำฉันไปสู่ขอบเหวคือคนที่ช่วยชีวิตฉันในที่สุด
พวกเขาให้สิ่งที่ฉันไม่เคยคิดว่าจะเป็นไปได้...การแก้แค้นที่เสิร์ฟอย่างตายตัว พวกเขาสร้างสัตว์ประหลาดขึ้นมา และฉันพร้อมที่จะเผาโลกนี้ให้มอดไหม้
เนื้อหาสำหรับผู้ใหญ่! มีการกล่าวถึงยาเสพติด ความรุนแรง การฆ่าตัวตาย แนะนำสำหรับอายุ 18 ปีขึ้นไป. Reverse Harem, bully-to-lover.
ราชินีน้ำแข็งสำหรับขาย
อลิซเป็นนักสเก็ตน้ำแข็งวัยสิบแปดปีที่สวยงาม อาชีพของเธอกำลังจะถึงจุดสูงสุดเมื่อพ่อเลี้ยงที่โหดร้ายขายเธอให้กับครอบครัวที่ร่ำรวย ครอบครัวซัลลิแวน เพื่อเป็นภรรยาของลูกชายคนเล็กของพวกเขา อลิซคิดว่าต้องมีเหตุผลที่ผู้ชายหล่อๆ อยากแต่งงานกับผู้หญิงแปลกหน้า โดยเฉพาะถ้าครอบครัวนั้นเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรอาชญากรรมที่มีชื่อเสียง เธอจะหาทางละลายหัวใจเย็นชานั้นเพื่อให้เธอไปได้ไหม? หรือเธอจะสามารถหนีไปได้ก่อนที่จะสายเกินไป?
หมาป่าวิญญาณตัวสุดท้าย
"ไลแคน?! เธอพูดว่าไลแคนจริงๆเหรอ?!"
"ใช่ เวรา! พวกมันกำลังมา! เตรียมคนของเธอให้พร้อม"
ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเราจะมีไลแคนในคืนนี้
ตอนเด็กๆ ฉันถูกบอกว่าไลแคนกับหมาป่าเป็นศัตรูคู่อาฆาต
มีข่าวลือว่าพวกไลแคนไม่สามารถแต่งงานกับหมาป่าได้เพื่อปกป้องสายเลือดบริสุทธิ์ของพวกเขา
ฉันยังคงตกใจ แต่ฉันไม่สามารถปล่อยให้จิตใจล่องลอยไปได้อีกแล้ว ฉันเป็นหมอ
หมาป่าที่บาดเจ็บหนักพุ่งเข้ามาในห้องฉุกเฉิน ถือหมาป่าที่หมดสติอยู่ ฉันรีบไปหาพวกเขา และพยาบาลที่ใส่ชุดเดรสและรองเท้าส้นสูงก็เข้ามาช่วย
เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ฉันหันไปสนใจไลแคนที่บาดเจ็บสาหัส และในชั่วขณะหนึ่ง มันเหมือนกับว่าฉันรู้สึกถึงการเต้นของหัวใจที่ช้าลงของเขาในอกของฉันเอง ฉันตรวจสอบสัญญาณชีพของเขา ขณะที่พยาบาลเชื่อมต่อเขากับเครื่องมือทั้งหมดอย่างไม่เต็มใจ เมื่อฉันวางมือบนหัวของเขาเพื่อยกเปลือกตาและตรวจสอบการตอบสนองของรูม่านตา ฉันรู้สึกเหมือนไฟฟ้าวิ่งผ่านปลายนิ้วของฉัน อะไรกันเนี่ย...?
โดยไม่ทันตั้งตัว เขาลืมตาขึ้นทำให้ฉันตกใจและทำให้หัวใจของเราทั้งคู่เต้นแรง เขามองมาที่ฉันอย่างตั้งใจ ฉันไม่เคยคิดเลยว่าสายตานั้นจะเป็นของคนที่แทบจะไม่รอดชีวิต
เขากระซิบอะไรบางอย่างที่เบาเกินกว่าฉันจะได้ยิน ฉันเข้าไปใกล้ขึ้น และเมื่อเขากระซิบอีกครั้ง เขาก็หยุดหายใจและหัวของฉันหมุนไปหมด
เขาเพิ่งกระซิบว่า... คู่ชีวิต ใช่ไหม?
อัลฟ่ากับคู่รักเสือดำของเขา
เขาจับเอวฉันและกดริมฝีปากลงบนปากฉันอย่างแรง
ลิ้นของเขาสอดเข้ามาในปากฉันโดยไม่มีปัญหาและกำลังทำให้ปากฉันรู้สึกดี เขาหันเราไปทางบางสิ่งบางอย่าง แต่ยังคงสอดลิ้นในปากฉัน
โธ่เอ้ย รู้สึกดีจริงๆ
ฉันต้องการเขาตั้งแต่เขากลับบ้าน
ฉันถูกกระแทกกับต้นไม้แรงๆ เขายกฉันขึ้นโดยเอว ฉันพันขารอบตัวเขา ฉันไม่ได้ใส่กางเกงในใต้ชุดนี้ ฉันต้องการให้เขาเย็ดฉันคืนนี้และฉันก็ได้ เขาปล่อยปากฉันและเริ่มจูบลงไปที่คอ ฉันรู้สึกได้ว่ามือหนึ่งของเขาไปที่หีของฉันและเขาใส่นิ้วเข้าไป ฉันเปียก เขาคำรามในตัวฉัน เขาไปที่ซิปของเขา เขาดึงกางเกงและกางเกงในลงจนถึงต้นขา และยังคงดูดและจูบคอฉัน ฉันรู้สึกได้ถึงควยแข็งของเขาใต้ตัวฉัน มันใหญ่และแข็งจริงๆ เขาดึงกลับและจัดควยของเขาให้ตรงกับหีเปียกของฉัน เขากระแทกตัวเองอย่างแรง
อิซซี่ ผู้เปลี่ยนร่างเป็นเสือดำ มีพลังที่หายากมากจนมันขยายตัวตามอารมณ์ของเธอ อย่างไรก็ตาม เธอผ่านอะไรมามากมายในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา เธอถูกพ่อหมาป่าทิ้งและต้องรับมือกับการตายของแม่ จากนั้นป้าแคทก็รับเธอไปเลี้ยงและพวกเขาต้องย้ายที่อยู่บ่อยๆ หลังจากช่วงเวลาที่โศกเศร้า ตอนนี้แคทต้องการให้อิซซี่อยู่กับเธอในเมืองที่เธอจากไปเมื่อสิบปีก่อน เมื่อเธอมาถึง ทุกอย่างก็เปิดเผย ความลับและทุกอย่างจากอดีตถาโถมเข้ามาหาเธอในทันที และเธอต้องรับมือกับคู่แท้ของเธอ อัลฟ่าเบลค
ชะตากรรมสู่ราชาหมาป่า
นั่นคือลูคัส
แคลร์ได้พาตัวเองเข้าไปในปัญหาใหญ่ เธอเป็นคู่ชีวิตมนุษย์ที่เขาไม่ต้องการ
ทำไมเขาถึงมาช่วยเธอ?
ดวงตาของเธอเบิกกว้างเมื่อเขาจูบเธออย่างรุนแรง
สำหรับลูคัส เขายังคงเกลียดชังมนุษย์ตัวเล็กๆ คนนี้ แต่เธอเป็นของเขา
ไม่มีใครอื่นที่ได้รับอนุญาตให้แตะต้องเธอได้นอกจากเขา
ไม่มีใครอื่นที่ได้รับอนุญาตให้ทำให้เธอทุกข์ทรมานได้นอกจากเขา
แคลร์ถูกพาตัวออกจากครอบครัวโดยราชาหมาป่าผู้โหดเหี้ยมเพื่อเป็นคู่ชีวิตที่ถูกลิขิตไว้ เขาเกลียดเธอเพราะเธอเป็นมนุษย์ ในขณะที่แคลร์เพียงต้องการอิสรภาพจากชายที่ใช้ร่างกายและทำลายจิตใจของเธอ
เมื่อเธอถูกลักพาตัวโดยฝูงหมาป่าที่โจมตี ราชาหมาป่าลูคัสก็โกรธจัดและตามล่าคู่ชีวิตของเขา
เธอเป็นของเขาทั้งหมด ไม่มีใครสามารถพาเธอไปจากเขาได้
"นี่คือที่ที่เธอควรอยู่ ถูกมัดไว้กับเตียงของฉัน เพราะฉันเป็นเจ้าของทุกอย่างของเธอ"