Kapitel 40
Reagans Perspektive
Ich war so verdammt nervös. Wirklich, das würdest du nicht glauben.
Verdammt! Jeder vernünftige Mensch konnte sofort erkennen, dass ich ein Zugunglück war, das nur darauf wartete, zu passieren.
Meine Handflächen waren schweißnass, mein Herz pochte, als würde jemand Bongotromme...
Anmelden und weiterlesen

Kapitel
1. Prolog
2. Kapitel 1
3. Kapitel 2
4. Kapitel 3
5. Kapitel 4
6. Kapitel 5
7. Kapitel 6
8. Kapitel 7

9. Kapitel 8

10. Kapitel 9

11. Kapitel 10

12. Kapitel 11

13. Kapitel 12

14. Kapitel 13

15. Kapitel 14

16. Kapitel 15

17. Kapitel 16

18. Kapitel 17

19. Kapitel 18

20. Kapitel 19

21. Kapitel 20

22. Kapitel 21

23. Kapitel 22

24. Kapitel 23

25. Kapitel 24

26. Kapitel 25

27. Kapitel 26

28. Kapitel 27

29. Kapitel 28

30. Kapitel 29

31. Kapitel 30

32. Kapitel 31

33. Kapitel 32

34. Kapitel 33

35. Kapitel 34

36. Kapitel 35

37. Kapitel 36

38. Kapitel 37

39. Kapitel 38

40. Kapitel 39

41. Kapitel 40


Verkleinern

Vergrößern