บทที่ 1249 ฉันเห็นด้วยกับคุณ

ตอนตีห้า เซเลน่ายังคงนั่งเงียบๆ อยู่บนโซฟา

เธอไม่รู้สึกถึงเวลาที่ผ่านไป รู้สึกเพียงแต่ความหนาวเย็น

ความหนาวเย็นนี้ไม่ได้มาจากสภาพแวดล้อมภายนอก แต่มาจากหัวใจของเธอเอง มันค่อยๆ แผ่ซ่านไปทั่วแขนขา เธอรู้สึกราวกับกำลังจะแข็งตาย

หูของเธออื้ออึง และท่ามกลางความเงียบงัน ในที่สุดเธอก็ได้ยินเสียงผ่านหูฟังขนา...