บทที่ 1287 การขาดการขาดของเยาวชนหลอนชีวิตของเรา

แอนรอจนกระทั่งโบรดี้จากไปแล้วจึงค่อย ๆ ปิดประตูอย่างอ่อนแรงแล้วพิงผนัง ร่างกายเธอปวดร้าวไปหมด และการระเบิดอารมณ์ของโบรดี้ก็ยิ่งทำให้เธอเหนื่อยล้ามากขึ้นไปอีก เธอกะพริบตา รู้สึกแสบตา โชคดีที่เป็นวันเสาร์ เธอจึงไม่ต้องไปทำงาน เธออยากจะล้มตัวลงนอนบนเตียงอีกครั้ง แต่โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น เป็นสายจากครอ...