บท 343

ผมลงจากเตียง มองนาฬิกาแขวนบนผนัง เป็นเวลาบ่ายสามโมงแล้ว

ผมคลำหาไม้เท้าคนตาบอด แล้วเดินคลำทางออกไป

ผมเดินไปทางห้องโถง ระหว่างทางผ่านห้องหลายห้อง ทุกห้องมีคนกำลังทำความสะอาดอยู่

ผมเลี้ยวโค้งก็เห็นเมย์จื่อ

เธอกำลังอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ที่เคาน์เตอร์

แต่นอกเคาน์เตอร์ยังมีคนยืนอยู่อีกคน เหวยเกอ!

ไม่คิดว่าเข...