บทที่120

~ ไวโอเล็ต ~

เดมอนยืนตัวตรงพร้อมปืนที่ชูขึ้นกลางอากาศ ตรงหน้าเขาคือฮิวโก้ เดอซานติสไม่ใช่ใครอื่น ไม่มีใครอื่นในห้องมืดนั้น และความตึงเครียดในอากาศช่างอึดอัด ใบหน้าของเดมอนเย็นชาและแข็งกร้าว เม็ดเหงื่อไหลลงมาตามหน้าผากที่เต็มไปด้วยริ้วรอยของฮิวโก้ และดวงตาที่เคยนิ่งสงบกลับเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ใช่ ...