บทที่121

  • กริ๊ง... กริ๊ง... กริ๊ง... *

เสียงโทรศัพท์ดังก้องไปทั่ว ไวโอเล็ตกลั้นหายใจขณะที่หัวใจเต้นแรงขึ้น เธอยังคิดไม่ออกว่าจะพูดอะไรเมื่อเขารับสาย และสมองของเธอก็คิดอะไรไม่ออกเช่นกัน

  • กริ๊ง... กริ๊ง... กริ๊ง... *

สายยังคงดังต่อไปและไวโอเล็ตก็ยิ่งกังวลมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่ใช่แค่หัวใจ แต่สมองของเธอก็ยุ่งเห...