บทที่234

~ มุมมองของโซอี้ ~

"หวานใจ" เขาเอ่ยอีกครั้ง ทำลายความเงียบที่เกิดขึ้น

"หืม...?"

โซอี้คอยสังเกตปฏิกิริยาของเขาอย่างระมัดระวัง กังวลที่จะรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ สีหน้าของแอชเชอร์ดูเคร่งขรึมและจริงจัง ดวงตาของเขาหรี่ลงและดูมืดหม่น

"ฉันว่าเราควรออกไปจากที่นี่นะ" เขาพูด

"อ้าว? ทำไมล่ะ"

นี่แหละ......