บทที่238

~ โซอี้ ~

• • • • • สองสัปดาห์ต่อมา - - - - -

กึก. ก๊อก. กึก. ก๊อก.

เสียงส้นรองเท้าของโซอี้กระทบกับพื้นหินอ่อนดังก้องไปทั่วโถงทางเดินสำนักงาน เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกระโปรงผ้าซาตินสีดำ เดินอย่างมั่นใจพร้อมรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า เปล่งประกายไปด้วยพลังงานบวก แตกต่างจากตัวเธอเมื่อสองสัปดาห์ก่อนโดยสิ้น...