บท 18

หลี่เฉิงยิ่งคิดยิ่งตื่นเต้น เขากดลงที่ลูกบิดประตูทันที

กริ๊ก!

ประตูไม่เปิด มันถูกล็อกไว้

เด็กนี่ ฉลาดจริงๆ!

หลี่เฉิงคิดอย่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

รอดูเถอะ สักวันหนึ่ง กูจะทำให้แกร้องไห้คุกเข่าขอร้องกู

เขาเอากางเกงในตัวเล็กมาแตะที่ปลายจมูก สูดดมอย่างแรง ก่อนจะกลับเข้าห้องตัวเองอย่างไม่เต็มใจ

คืนนั้น หลี่...