บท 453

ตอนขับรถรู้สึกว่าไม่ได้ไปไกลเลย แต่ตอนนี้เดินมานานแล้วยังไม่มีสัญญาณ นี่มันเหมือนยกก้อนหินทุบเท้าตัวเองชัดๆ พอดีตอนนั้น โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น ตอนนี้คงมีแค่ซงเหมยเท่านั้นที่ยังห่วงเขาอยู่ เขาพูดอย่างหมดแรงว่า "เสี่ยวเหมย"

ทันใดนั้น รถคันหนึ่งหยุดตรงหน้าหลี่คัง แสงไฟสว่างจ้าส่องใส่หน้าเขา เขาสะท้อน...