บท 531

สงเจี๋ยพูดไม่ออกไปชั่วขณะ หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง เธอก็ทิ้งตัวลงบนอกแข็งแรงของอาซาน พร้อมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มเย้ายวนและพูดอย่างออดอ้อนว่า "ดีสิ พอดีฉันก็เหงามานานแล้ว ถ้าได้อยู่กับคุณ ฉันก็จะหลุดพ้นจากหลี่คังได้แล้ว"

"อย่า อย่านะ บุญวาสนาแบบนี้ผมรับไม่ไหวหรอก" อาซานรีบผลักสงเจี๋ยออกไปและพูด...